Vorig jaar releasden de Aussie�s van the Red Shore (niet te verwarren met the Red Chord) hun debuut-cd Unconsecrated en zette men daarmee een streep door een periode van een onzeker bestaan in verband met het busongeluk waarbij vocalist Damien Morris om het leven kwam.
Dit jaar bundelde de band de eerder uitgebrachte demo�s en ep samen op Lost Verses en als klap op de vuurpijl is in dit najaar het hele pakket nog eens samen op ��n cd uitgebracht. Unconsecrated � Lost Verses bevat negentien nummers, alles wat de band tot op heden heeft uitgebracht.

Een flink pakketje technische deathcore, dus u bent met deze uitgave goed zoet. Of dat vooral een voordeel is durf ik te betwijfelen. Hoewel the Red Shore wel ��n van de aardigste bands binnen het genre is en doorgaans ook massiever en bulderender klinkt dan de meeste collega-bands, is een cd van negentien nummers wel heel lang. Op den duur is het wel mooi geweest. De cd opent weliswaar krachtig met brute riffs en massieve, donkere growls, een handvol nummers verder is het kruit al grotendeels verschoten. The Red Shore is eigenlijk een vrij typische deathcoreband met een sterke neiging naar lompe deathmetal en smerige grind en alle bijbehorende ingredi�nten van dien. Snelheid, furie, strakke techniek, vocale variatie (op het Unconsecrated-gedeelte zijn er zes nummers door de nieuwe brulboei, voorheen bassist, en drie nummers door de overleden Damien Morris ingeknord) en de nodige gastbijdragen. Leden van onder meer All Shall Perish, Zao, Bleeding Through en Misery Signals trekken op Reeves Of Doom de scheuren open.

Unconsecrated is absoluut de moeite, het is een goed album waarop enkel de instrumentale Nephilim redelijk overbodig is (maar te kort om echt te irriteren). Een sterk en goed geproduceerd album, niet bovenmatig geniaal maar ook zeker niet �maar zo-zo�. Echter zwakt het aanhangsel dat Lost Verses heet de boel behoorlijk af, de cd wordt zo te lang en herhaling treedt in. Met de samenscholing van de opnieuw opgenomen oude nummers op een aparte cd heb ik totaal geen moeite, maar negentien nummers van dit alles is toch echt een overkill die het album eerder nekt dan goed doet.

Tracklist:
1. The Garden of Impurity
2. Misery Hymn
3. Deception: Prologue
4. Slain by the Serpent
5. The Architects of Repulsion
6. Your Chariot Awaits
7. Rise & Fall
8. The Forefront of Failure
9. Nephilim
10. Vehemence the Phoenix
11. The Valentines Day Massacre
12. Sink or Swim
13. Flesh Couture
14. Knives and Wolves
15. Pulling Teeth
16. Effigy of Death
17. I Only Smile when Your Bleeding
18. Thy Devourer
19. What doesnt Kill You