Dat Nile een kwaliteitsband is weten we natuurlijk al een eeuwigheid. Bandleider Karl Sanders is een perfectionist en prutsers komen de band niet in. Slechte albums maken is niet voor Nile weggelegd. Toch is er nog altijd verschil tussen goede en fenomenale albums, wat natuurlijk ook voor een deel op voorkeur leunt. Ithyphallic was voor mij een goed album, echter te veel gestript van de kenmerkende sfeer en met een te grote focus op technisch spel. De opvolger Those Whom The Gods Detest laat echter zien dat Nile niet enkel nog altijd aan de absolute top van death metal staat, maar de muzikale hypnose ook nog steeds uit de hoge hoed getoverd krijgt
Those Whom The Gods Detest bevat weer alle gebruikelijke Nile-elementen op volle oorlogssterkte. Er is weer een uitstekende balans tussen de technische nummers en sfeervolle Egyptische smaakmakers met de bijbehorende teksten die zowel wreed als magisch zijn. Daar zijn ze zeer, de blastende nummers, de wervelende solo's, de akoestische kippenvelminuutjes en de trage, slepende en mystieke stukken. Toch evolueert ook Nile muzikaal en is er met recht sprake van nieuwe aspecten en moderniseringen van het bekende concept. Zo steken de cleane vocalen voor het eerst de kop op en ook de heldere productie met een open en duidelijk geluid is een absolute primeur. Met In Their Darkened Shrines aan kop maakte Nile voor heen voornamelijk gebruik van een donker en zwaar geluid en plots heeft alles een kraakheldere definitie, terwijl iedere noot nog altijd stand houdt. Ja, dat kunnen niet veel bands met composities van dit niveau van zichzelf zeggen
Kortom, niet alleen mummies keren terug.
Tracklist:
1. Kafir!
2. Hittite Dung Incantation
3. Utterances Of The Crawling Dead
4. Those Whom The Gods Detest
5. 4th Arra of Dagon
6. Permitting The Noble Dead To Descend To The Underworld
7. Yezd Desert Ghul Ritual in the Abandoned Towers Of Silence
8. Kem Khefa Kheshef
9. The Eye Of Ra
10. Iskander D'hul Karnon