Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: qua zang is de band er niet op vooruit gegaan. Wood's keel klinkt in de brute stukken wat gemener en wat goorder dan z'n voorganger, maar eigenlijk klinkt hij, net als voorganger Brooks, vrij onorigineel. En zodra hij z'n cleane stem opzet is hij zeker de mindere van de twee. Zijn cleane vocals klinken nog meer alsof hij bij een Californische punkrockband auditie doet, in plaats van bij een metalcore band.
Helaas is het niet alleen de brute strot die inwisselbaar is met een willekeurige andere metalcore band. De muziek is dat ook. De gitaren klinken wat zwaarder dan voorheen, maar toch blijft de band hangen in standaard metalcore riffs en structuren. Dat is jammer, want het is wel te horen dat de mannen kunnen rammen op de snarenplank. Het ontbreekt echter aan originele ideen. Alleen de cover van Duran Duran weten ze te verbuigen zodat het echt klinkt als It Dies Today meets Duran Duran.
Is er dan iets nog wel leuk aan deze cd? Jahoor. De nummers zijn, ondanks dat ze vrij standaard zijn, best aardig. Alles loopt gewoon lekker, zonder al teveel rare fratsen, maar wel met een aantal fraaie gitaarsolo's. Maar ja, je hebt het wel al duizend keer eerder gehoord.
Tracklist:
1. This Ghost
2. Reckless Abandon
3. Thank You For Drinking
4. Miss October
5. Bled out In Black And White
6. Martyr Of Truth
7. Nihility
8. Life Of uncertainty
9. The Architects
10. Complacence Without Pursuit
11. Come Undone (Duran Duran cover)