De cd biedt negen nummers, waarvan er drie opnieuw opgenomen demo-tracks zijn. Bezitters van "Obliteration of the Despised"
kunnen vettere, geperfectioneerde versies van "Doomed to Slaughter", "Cathedral of Corpses" en "The Deserved Reputation of
Cruelty" verwachten. Voor een beschrijving van deze nummers kun je mijn recensie van "Obliteration of the Despised" lezen; ik
wil nu de aandacht op de nieuwe tracks richten, want die zijn natuurlijk het interessantst.
"Forest of Flesh" begint melodieus en slepend, maar gaat al snel over op vertrouwde Monolith-snelheid en brutaliteit. De vele
breaks geven drummer Sjoerd Visch volop kans om z'n kunsten te demonstreren. Het vierde nummer, "The Malleus Maleficarum
Manuscript", is het bruutste en snelste nummer en toevallig ook mijn favoriet van de reeks nieuwe composities. In dit nummer
bereikt Monolith een verwoestend hoogtepunt, gedreven door haast oneindige blastbeats en smerige, onplezante riffs. Het
tragere tussenstuk duurt maar kort, waarna de heren hun helse muzikale slachting voortzetten. Indrukwekkend.
Na de interlude "The Apotheosis" en het welbekende "The Deserved Reputation of Cruelty", volgt het gave "The Desecration of
the Black Stone", deel twee van het "Slayer of Jihad"-concept. Dit nummer laat Monolith of z'n kwaads en meest boosaardig
horen. Het zijn in grote mate de sterke vocalen van de imposante Robin Kok die dit nummer tot een hoog niveau brengen, vooral
omdat ze in duet met de miserabele grind-schreeuwen van Michiel Dekker een uitstekend effect van contrast scheppen.
"Der Kriegmeister" is een typisch haknummer. Goed gekozen is de korte lengte, waardoor het lompe effect van het nummer niet
eentonig wordt en het een kort maar krachtige aanval op de trommelvliezen vormt. Het uitstekende "Colosseum Carnage" sluit
het album af, en vat nog eens alle kwaliteiten van "The Apotheosis" samen. De kracht van dit nummer ligt in de afwisseling,
in overgangen tussen midtempo en supersnel. Ook de gladiatoren-intro (die samen met de tekst een gouden concept voor Death
Metal vormt, het verbaast me dat dit niet vaker gebruikt wordt) geeft dit nummer nt dat extra's.
En (nietig) ding zit me dwars wat betreft dit album. Op de demo staat het nummer "Cathedral of Corpses", dat onderverdeeld is in "The Forest of Flesh" en "Slayer of Jihad". Nu staat op "The Apotheosis" een nieuw nummer genaamd "Forest of Flesh", en is "Cathedral of Corpses" onderdeel van "Slayer of Jihad". Ik krijg er hoofdpijn van, wellicht hebben de heren dit in een sadistische bui verzonnen, om met onschuldige hoofden te knoeien.
Niettemin zetten de heren een sterk staaltje dood metaal neer. Monolith bewijst zich met "The Apotheosis" een sterke, veelbelovende nieuwkomer aan het vaderlands Death Metal front. Buy or die!
Tracklist:
1. Doomed to Slaughter
2. Forest of Flesh
3. Cathedral of Corpses: Slayer of Jihad part I
4. The Malleus Maleficarum Manuscript
5. The Apotheosis
6. The Deserved Reputation of Cruelty
7. The Desecration of the Black Stone: Slayer of Jihad part II
8. Der Kriegmeister
9. Colosseum Carnage