Met dit album weet ik in ieder geval dat Axxis vorige album Doom Of Destiny geen toevalstreffer was. De band behaalde vorig jaar met dit kleine kunststukje met gemak mijn top 10 door een solide combinatie te geven van melodie, bombast en aanstekelijkheid zoals het een goede Duitse power metal band betaamd. Utopia wijkt in dit opzicht niet heel veel af van zijn voorganger, in de zin dat al deze elementen nog steeds goed aanwezig zijn, maar lijkt toch alles bij elkaar iets steviger te zijn.
Waar op de vorige albums de vrouwelijke vocalen van Lakonia veelvuldig gebruikt werden, lijkt men hier van dit concept te zijn afgestapt. De vrouwenzang is nog steeds aanwezig, maar krijgt zelden een leidende partij, waardoor de nummers als geheel veel zwaarder overkomen. Ook het gaspedaal wordt steviger ingedrukt dan ooit tevoren, iets wat voornamelijk op nummers als Utopia, Sarah Wanna Die en Underworld goed te horen is, waar furieuze drumpartijen en hakkende gitaarpartijen afgewisseld worden met de euforische zanglijnen en prachtige solos. Slechts met het zoetsappige, maar eerlijke My Fathers Eyes (over de dood van zanger Bernard Weiss vader) neemt men wat gas terug, om vervolgens met The Monsters Crawl weer hard door te gaan.
Zo goed als Doom Of Destiny vind ik het album echter net niet, want ondanks het feit dat stevige nummers produceren de band goed afgaat, geniet ik toch net iets meer van het wat meer theatrale werk van het voorgaande album. Doordat er hier echter geen zwakke nummers opstaan en de productie loodzwaar is kan ik het album desalniettemin aan iedere liefhebber van Duitse power metal aanraden, want Axxis verdient nog steeds meer aandacht dan ze op het moment krijgen.
Tracklist:
1. Journey To Utopia
2. Utopia
3. Last Man On Earth
4. Fass Mich
5. Arah Wanna Die
6. My Fathers Eyes
7. The Monsters Crawl
8. Eyes Of A Child
9. Heavy Rain
10. For You I Will Die
11. Underworld
