Sadistic Grimness windt er geen doekjes om, maar knalt op hun nieuwe album Asteni ruim 40 minuten lang brute en aanstekelijke black/death uit je boxen. Het is totaal niet verrassend dat Sadistic Grimness geen band is die het moet hebben van vernieuwing of technische en muzikale hoogstandjes, maar gewoon van lekker hard rammen. De combinatie van death en black metal wordt op Asteni uitstekend uitgewerkt, waardoor ook het sfeerelement niet onderbelicht blijft, iets dat helaas wel het geval is bij vele black/death bands, die de gulden middenweg maar niet weten te vinden.
Neem nu Razormania, een nummertje waarin enkele minuten lang alles uit de kast wordt getrokken om je te vermaken. Heerlijke repeterende riffjes met een thrashy randje, zwaar vocaal geweld en langzame, moddervette riffs zoals zelfs Marduk ze tegenwoordig niet meer maakt. Hard, snel, bruut, langzaam, melodieus, op Asteni val je van het ene uiterste in het andere. Des te indrukwekkender is het dat de nummers op Asteni op zichzelf, maar ook onderling een goed samenhangend geheel zijn geworden, zonder te vervallen in een samenraapsel van trucjes.
In veel nummers heb je momenten waarop de death metal de overhand krijgt, wat voor een stevige adrenalinestoot zorgt. Zeker tegen het einde van het album begint dit een gewoonte te worden. Des te groter is het contrast als er af en toe wat black de overhand krijgt en het geheel wat meer sfeer krijgt, met altijd die harde ondertoon. Een uitstekende opzet overigens, want het zorgt ervoor dat je aandacht geen moment verslapt. Ten slotte blijf je met een voldaan gevoel zitten en ik wed dat menigeen het cdtje dan nog eens een slinger geeft, om al dat leuks toch maar goed binnen te krijgen.
Tracklist:
1. Introduction
2. Incongruity
3. The Birth
4. Lieath
5. Razormania
6. Pulsating Darkness
7. Asteni
8. Lower The Casket
9. Rotting In Solitude
10. Flames Of Desolation
11. Spiritual Serenity
