Laat ik beginnen te zeggen dat ik het bewonderenswaardig vind wat deze Hongaren doen. Al acht albums lang trekken ze zich niks aan van de vele kritiek die ze krijgen. Soulfly klonen? Sepultura rip-offs? Het zal allemaal best. Deze jongens maken muziek waar ze achter staan, anders hou je het geen vijftien jaar vol. Tot zover de complimenten, want ook bij het negende Ektomorf-album kunnen weer een paar kanttekeningen worden geplaatst.
Zo heb ik nooit, maar dan ook werkelijk nooit zulke zwakke teksten gehoord als wat op What Doesnt Kill Me wordt aangeboden. Dertien nummers lang krijg je simplistische lyrics voorgeschoteld waar zelfs Max Cavalera zich voor zou schamen.
Get it on
Get it on
Get it on come on
Take it all rape it all
Klinkt het in opener Rat War. Als je denkt dat het naarmate de plaat vordert misschien minder pijnlijk wordt heb je het mis. In bijna elk nummer komt het f-woord voor en als je geluk hebt en de limited edition van What Doesnt Kill Me hebt kunnen bemachtigen, word je nog verwend met het potische Born For Destruction.
Maar eerlijk is eerlijk. De muziek die Ektomorf produceert is het beluisteren zeker waard. Groovende thrash, die natuurlijk veel wegheeft van wat Soulfly laat horen maar daarom niet minder lekker klinkt. Zoals ik in de review van het drie jaar terug verschenen Outcast al schreef weet je bij Ektomorf altijd precies wat je kan verwachten, dat het dan niet erg origineel is maakt mij niet zoveel uit. Tekstueel is er echter nog heel veel ruimte voor verbetering.
Tracklist:
1. Rat War
2. Nothing Left
3. What Doesnt Kill Me
4. Revenge To All
5. Love And Live
6. I Can See You
7. I Got It All
8. New Life
9. Sick Of It All
10. Its Up To You
11. Envy
12. Scream
13. Breed The Fire
14. Born For Destruction (bonustrack)
