Het vorige album van deze sympathieke Duitse rockers, Brother's Keeper staat me nog vers in het geheugen. Een kwaliteitsalbum, wat de re�nie inluidde van deze band. Net als na het verschijnen van een debuutalbum mag je je afvragen of dat niveau wederom behaald gaat worden. Bassist Ule Ritgen is weer verantwoordelijk voor het merendeel van de songs, samen met gitarist Helge Engelke, en de bio rept over een volwassenere band die zich niet in hoekjes laat stoppen.

Ik moet helaas constateren dat ik die kwaliteit niet hervind op dit album. Om te beginnen bij de productie: die klinkt ronduit vlak. Waar het re�niealbum nog uitblonk in het bombastische, zo zeer mis ik dat op dit album. Komt nog bij dat het songmateriaal nou ook niet echt heel erg super is. De heren zijn verzeild geraakt in een wat poprockachtige omgeving, getuige de af en toe zoetsappige melodielijnen en dito teksten en dat mag toch als een teleurstelling worden beschouwd.

Het gitaargeluid, wat op Brother's Keeper nog lekker vet was, klinkt blikkerig en haast onversterkt. Nee, ik weet niet goed wat ik hier van moet denken. Is het een muzikale knieval naar de vermeende succesvollere poprock of zijn de heren alweer opgebrand? Wie het weet mag het zeggen. Het heilige vuur lijkt uit; hopelijk heeft een van de heren een aansteker....

Tracklist:
1. Fighting For Your Love
2. Here Comes The Heartache
3. Hey Girl
4. Don't Count On Me
5. Falling
6. Holding On
7. Walking On Smiles
8. Someday
9. As Snow White Found Out
10. Station To Station