Toen in 2005 For Those Who Walk the Path Forlorn van het Duitse Saidian uitkwam was er door de intrigerende hoes (een vrouw in doorschijnend ondergoed) nog een hoop interesse in het album van de onbekende band. Bij het derde album album Evercircle was dit aantal (mannen) echter ineens minstens gehalveerd, zelfs nu de bandleden ervoor hebben gekozen om een compleet naakte dame op de voorkant te zetten.
Hoe leuk de hoezen er ook mogen uitzien, Saidian is nu eenmaal niet het soort band waar je echt intensief naar kunt luisteren. Is het de matige Edguy achtige zang, de irritante naar dance neigende keyboard deuntjes of toch het grandioze gebrek aan originaliteit? Saidian maakt zichzelf met haar typische europower metal sound in ieder geval aan deze 3 zaken schuldig, al zou ik er nog een aantal bij kunnen verzinnen als saaie nummers en de hoes van het debuutalbum was mooier.
Maar toch, Moonlights Calling is dankzij/ondanks het jatwerk van Nightwish in de toetsen best een mooie epic, terwijl het hardrockende Sign In The Sky ook zeer goed in het gehoor ligt. De productie van het album is daarnaast ook vakkundig gedaan, terwijl de zang ten opzichte van voorgaande albums ook langzaamaan verbetert. Of dit echt genoeg is om de Edguy en Sonata Arctica liefhebbers het album te laten kopen betwijfel ik echter.
Saidian zou allereerst gewoon spannendere nummers moeten schrijven, want ik mis nu toch echt dynamiek, spanning en originaliteit. Geen headbang momenten, geen stukken die me luidkeels willen doen meeschreeuwen of sterke melancholische ballades die in ieder geval nog wat gevoel los krijgen. Het is gewoon allemaal wat saai.
Tracklist:
1. Out Of The Shadows
2. Tokyo
3. Solomons Dance
4. Once In My Dreams
5. Pale Moon Rider
6. Stroke Of Genius
7. Moonlights Calling
8. Sign In The Sky
9. The Princess
10. Halos For Everyone
