Final Conversation of Kings is het derde album van de Australische progressieve rockband The Butterfly Effect. Waarschijnlijk samen met de band Cog het beste wat Australi� aan progressieve rock te bieden heeft. Invloeden zijn er te vinden van bijvoorbeeld Muse en Radiohead, af en toe een vleugje postrock, en hier en daar doen de intieme momenten me denken aan de rustige werken van Maudlin of the Well.

The Butterfly Effect blinkt op Final Conversation of Kings uit in het afwisselen van intieme momenten met flink harde progressieve rock. Hoewel de muziek vrij sterk is, wordt deze afwisseling vooral bewerkstelligt door het breekbare stemgeluid van zanger Clint Boge. Het zijn dan ook vooral zijn hoge uithalen die de toon zetten. Uitblinken doet hij bijvoorbeeld in het emotioneel opbouwende Rain, wat direct een van de beste nummers van het album is. Een klein minpunt is echt het gebrek aan echte variatie en eigenheid van de tien nummers. Het ontbreekt met regelmaat aan pakkende momenten die je echt bijblijven zoals bijvoorbeeld in het eerdergenoemde Rain en opener Worlds on Fire.

Ondanks de opmerking dat het soms ontbreekt aan memorabele momenten op dit Final Conversation of Kings, is er genoeg te ontdekken voor de welwillende luisteraar. Niet alle songs zijn direct even pakkend en vergen enige moeite om goed door te laten dringen. Elk album van The Butterfly Effect is een stukje beter dan het vorige en dat geldt zeker ook voor deze, de interesse wordt dan ook geprikkeld bij het idee wat de toekomst van deze band nog voor moois op zal leveren.

Tracklist:
1. Worlds on Fire
2. Room without a View
3. Final Conversation of Kings
4. The Way
5. Window and the Watcher
6. �And the Promise of the Truth
7. In these Hands
8. 7 Days
9. Rain
10. Sum of 1