1349 kwam, zag, overwon, en begint weer van voor af aan. Zo zou de levensgeschiedenis van deze Noorse black metalband gerust omschreven kunnen worden. Aanvankelijk wekte de band vooral interesse vanwege de deelname van Frost (Satyricon), die vanaf het debuutalbum Liberation de drumstokjes hanteerde, maar met de uitstekende albums Beyond The Apocalypse en met name Hellfire vestigde de band zich definitief in het selecte rijtje eersteklas black metalbands. Vier jaar heeft het geduurd voordat album nummer vier eindelijk op de mensheid wordt losgelaten. Revelations Of The Black Flame is echter alles behalve het soort album dat in de lijn der verwachtingen lag.

De band gaf zelf al aan ditmaal voor een andere aanpak te kiezen. Geen furieuze black metal meer, maar een broeierige smeltkroes van drone-achtige black metal, duistere ambient en lichte industrial-invloeden. Daar is geen woord van gelogen, want er is weinig echte black metal meer overgebleven. Met uitzondering van de nummers Serpentine Sibilance en Maggot Fetus...Teeth Like Thorns (die overigens beiden behoorlijk wat invloeden van Satyricon en Thorns bevatten, maar dan met een beklemmendere productie) ligt de nadruk vooral op het cre�ren van een creepy sfeer.

Die duistere, onheilspellende sfeer neerzetten gaat de band redelijk goed af. Zo zet het nummer Uncreation een dreigende combinatie neer van black metal en monotone, drone-achtige klanken met diepe bassen, dat uiteindelijk uitmondt in een heerlijke psychedelische solo. Ook de onmiddellijk hierop volgende, originele en zeer geslaagd vormgegeven Pink Floyd-cover Set The Controls For The Heart Of The Sun mag natuurlijk opmerkelijk genoemd worden. Steeds meer black metalbands lijken overigens terug te grijpen naar de geniale psychedelische rock van Pink Floyd. Vorig jaar dook Nachtmystium bijvoorbeeld met haar meest recente album Assassins: Black Meddle Pt. I definitief de wereld van de Floydiaanse psychedelica in, en passant het beste album van het jaar afleverend. Ook bij 1349 hoort dit nummer tot het hoogtepunt van het album.

Toch zijn er ook dingen verloren gegaan. De tomeloze gedrevenheid en felheid van de vorige albums bijvoorbeeld. Een album als Beyond The Apocalypse klonk toch behoorlijk genadeloos. Ook ben ik ervan overtuigd dat veel fans van de band met mij gehoopt hadden op een voortzetting van Hellfire, en dan met name het magistrale titelnummer van dat album. Die zaken zitten er helaas niet in. Als we eindbalans opmaken, kunnen we stellen dat 1349 een gewaagd en origineel album heeft afgeleverd, buiten de bestaande kaders durft te denken, maar op het gebied van intensiteit toch een kniebuiging heeft moeten doen. Revelations Of The Black Flame is een boeiend album geworden, maar ik vrees tevens dat het album als onbegrepen de geschiedenis van de band zal ingaan.

Tracklist:
1. Invocation
2. Serpentine Sibilance
3. Horns
4. Maggot Fetus...Teeth Like Thorns
5. Misanthropy
6. Uncreation
7. Set The Controls For The Heart Of The Sun (Pink Floyd Cover)
8. Solitude
9. At The Gate...