Op het moment zit het aardig snor met de temperatuur buiten, want het is bijna zomers warm. Dan is het altijd lekker om een zomers plaatje op te zetten. En dan zit je bij het Oh La La (tjeez, wat een trieste bandnaam!) goed, die zojuist hun debuut Free At Last hebben uitgebracht. Een stel Australi�rs die met een big smile een mix maken van blues-rock, soul en funk. Het lijkt Led Zeppelin wel! Maar de band is sowieso erg be�nvloed door de hele jaren '70. Het past zo in de 'classic rock'-revival die is ingezet door Airbourne, The Answer en vooral Wolfmother. Helaas weet de band geen eigen draai te geven aan dit soort muziek, ondanks dat ze toch een aanstekelijk enthousiaste indruk maken.

Over de gehele linie zijn de songs gelijkwaardig aan kwaliteit zonder een echte uitblinker. Of het moet de afsluiter Chop The Mutha Down vanwege de extra kick die de band aan dit nummer geeft. Het losse karakter van de rest van de nummers maakt dat de cd lekker weg luistert. De teksten zijn helaas wat clich�, van het type 'I'm gonna tell the world she's my girl, blablabla'. Dit maakt dat het vrolijke spel op een gegeven moment een beetje de keel uit begint te hangen. Het dikke half uur wat de cd duurt blijkt dan toch iets te lang. Alleen voor mensen die echt geen genoeg kan krijgen van jaren '70 - rock.

Tracklist:
1. Free at Last
2. Don't Fight the Feeling
3. You Gotta Move
4. Lovin' Hand
5. I Am Who I Am
6. Get on Yer Knees & Pray
7. Yeah People
8. When Water Turns to Wine
9. Tonight Only
10. Chop the Mutha Down