Inmiddels verschijnt met Blood alweer het derde album van deze all star groep. Mike Portnoy heeft de drumstokjes ditmaal echter overgedragen aan Gavin Harrison van Porcupine Tree. Qua stijl is er niet heel veel veranderd in de afgelopen jaren, hoewel er iets meer elektronische invloeden in de muziek zijn geslopen. Nog steeds spelen de muzikanten echter bijzonder ingetogen: de nummers klinken herkenbaar en zitten redelijk eenvoudig in elkaar. Alleen Kevin Moore waagt zich hier en daar nog wel eens aan wat afwijkende keyboardritmes. De progressieve invloeden zitten dan ook met name in details, zoals de vage geluidjes en samples in Microburst Alert (het beste nummer van het album).
Ondanks de relatieve soberheid van de muziek weet Blood behoorlijk te overtuigen. Met name wat stevigere, rockende nummers als de prima opener The Escape Artist en False Start liggen erg lekker in het gehoor. Toch vind ik sommige nummers, zoals Terminal en Stockholm (ondanks de gastvocalen van Mikael kerfeldt), net iets t mellow en simplistisch, waardoor ze vrij snel gaan vervelen. Over de gehele linie slaat de balans echter naar positieve zijde door. Blood is weliswaar geen vlammend album vol instrumentale hoogstandjes, maar een relaxt luisteralbum van een stel capabele muzikanten.
Tracklist:
1. The Escape Artist
2. Terminal
3. False Start
4. We Come Undone
5. Radiologue
6. Be The Hero
7. Microburst Alert
8. Stockholm
9. Blood
