Slough Feg viert volgend jaar haar 20ste verjaardag en is dus alweer een flink aantal jaren actief. Al die tijd is er eigenlijk weinig veranderd. Ook Ape Uprising biedt de vertrouwde traditionele heavy metal zoals die in de jaren 70 en begin jaren 80 gespeeld werd. Veel invloeden dus van Black Sabbath en de NWOBHM en natuurlijk speelt folk weer een grote rol. Het geluid is uitstekend. Niet modern en daarom klinkt het geheel misschien wat ouderwets, maar daar zullen velen maling aan hebben.
Ape Uprising bevat acht songs die van bovengemiddelde kwaliteit zijn. Geen daarvan is echter briljant, maar, nogmaals, goed genoeg om de fans van het genre te vermaken. Het is daarbij goed te horen dat deze acht liedjes met veel liefde in elkaar zijn geknutseld. Het titelnummer (inclusief het Black Betty achtige intro) is door de bizarre tekst en afwisseling mijn favoriet. Logischerwijs handelt Ape Uprising over het The Planet Of The Apesachtige thema van het artwork. Dat de heren van Slough Feg niet vies zijn van een potje blues is goed te horen op nummers als Simian Manifesto of Nasty Hero.
Het ontbreken van echt bijzondere dingen weerhoudt me ervan deze plaat een (heel) hoog cijfer te geven. Maar nogmaals, slecht is het absoluut niet. Er is genoeg afwisseling en het luistert heel makkelijk weg. Fans van bands als Manilla Road en Witchfinder General hebben weer een reden hun zuurverdiende centen uit te geven.
Tracklist:
1. The Hunchback Of Notre Doom
2. Overborne
3. Ape Uprising
4. Simian Manifesto
5. Shakedown Athe The Six
6. White Cousin
7. Ape Outro
8. Nasty Hero
