Ongecompliceerd, in your face en ongepolijst zijn de sleutelwoorden die me te binnen schieten bij het beluisteren van deze zeer professioneel klinkende plaat: Superbug is een Nederlandse band die het ultieme rock n roll gevoel teweeg brengt bij de luisteraar, maar er toch in slaagt lekker gevarieerde nummers te maken.
Zanger/gitarist Mo Elzibar is dan niet altijd even zuiver, hij heeft wel een heerlijk ruige strot die hij op vele verschillende manieren in kan zetten. Opener Killin The Habit is bijvoorbeeld een lekkere stamper die zo op Maidens Fear Of The Dark zou passen, terwijl een nummer als Turn You On! meer aan Kiss doet denken. I Cant Slow Down en Bad Boy Blues laten dan weer een sterk staaltje Led Zeppelin achtige blues horen, met heerlijk smerige solos en sleazy teksten die dan misschien wel niet hoogstaand zijn, maar wel erg lekker meezingen.
Wat me nog het meeste opvalt aan deze plaat, is het feit dat hij zo verdraaid professioneel geproduceerd klinkt. Vooral de rauwe zang en de aan veel jaren 70 rockbands herinnerende gitaarsolos klinken zeer helder, zonder ook maar een moment dat ruige randje te verliezen. De nummers zelf zijn daarnaast (op de afsluitende ballad New York Minute na) stuk voor stuk lekkere no-nonsense rockers die allemaal erg goed in het gehoor liggen. Dit is ook het enige minpunt, want echt speciaal klinkt het allemaal ook niet. Gewoon recht door zee rock n roll, meer heb je eigenlijk ook niet nodig.
Tracklist:
1. Killin The Habit
2. Delicious And Fine
3. I Cant Slow Down
4. Dangerzone
5. Into The Fire
6. Power 2 Peace
7. Bad Boy Blues
8. Speedin Up
9. Turn On You!
10. Electrified
11. New York Minute
