De huidige Pestilence ligt daar ook verder niet van wakker en dat is ook precies wat de nieuwe plaat Resurrection Macabre houding mag noemen. Met drie oudgedienden en een verse drummer in de gelederen, doet de band gewoon haar ding, maar net hoe het uitkomt. Schijt aan de rest, men is tegenwoordig toch al niet gauw meer tevreden...
Toch zal het velen niet verbazen dat Resurrection Macabre niet mijlenver van de pre-Spheres-Pestilence is verwijderd. Sterker nog, geregeld trappen de nieuwe nummers de oude op de hielen. Uiteraard blijft de kekke jas niet uit, want ook Pestilence leeft inmiddels zestien jaar verder. Een fulmineuze slagwerker, een strakke productie en een behoorlijke definitie in het soms ietwat zweverige geluid geven de band een moderne touch. Voor de rest is Resurrection Macabre old school as fukkk.
Toch is dit mijns inziens niet de allesverwoestende kernexplosie die de eens zo toonaangevende band met brute resolutie weer terug in metalland plant en, zoals reeds gezegd, krijg ik ook niet de indruk dat dit de functie van Resurrection Macabre had moeten worden. De muzikanten pakken hun eigen muzikale draad weer op en brengen een aardig album uit. Nauwelijks origineel, niet overweldigend, niet baanbrekend en zeker geen klassieker, zoals wij eens van Pestilence gewend waren. Echter waren die klassiekers toentertijd ook niet als klassieker in de maak, dat label is er later aan geplakt. Dus who cares anyway...?
Tracklist:
1. Devouring Frenzy
2. Horror Detox
3. Fiend
4. Hate Suicide
5. Synthetic Grotesque
6. Neuro Dissonance
7. Dehydrated II
8. Resurrection Macabre
9. Hangman
10. Y2H
11. In Sickness & Death
12. Chemo Therapy (bonus track)
13. Out of the Body (bonus track)
14. Lost Souls (bonus track)
