Voor de liefhebbers van progressieve metal zal Derek Sherinian geen onbekende naam meer zijn. Als toetsenist heeft hij bij een behoorlijk groot aantal bands gespeeld, waarvan Dream Theater waarschijnlijk de meest bekende is. Onder zijn eigen naam brengt Sherinian alweer sinds 1999 albums uit, waarvan Molecular Heinosity de zesde uit de reeks is.

Veel schokkende nieuwe idee�n en invloeden zijn er niet op dit album terug te vinden. Het is de typische, instrumentale progmetal met flitsende, tegendraadse keyboardlijnen die Sherinian eigenlijk op ieder album laat horen. In die zin biedt Molecular Heinosity dus weinig nieuws, maar daar staat tegenover dat de nummers wel weer van een behoorlijk hoge kwaliteit zijn. Omdat de nummers naadloos in elkaar overlopen, heb je als luisteraar soms het idee dat je naar ��n lange jamsessie aan het luisteren bent. Toch springen er wel enkele nummers boven de rest uit, zoals de smaakvolle opener Antarctica en het gevarieerde Primal Eleven, dat naast uitstekend keyboardwerk ook een bijzonder mooie gitaarsolo bevat.

Ondanks de uitstekende instrumentbeheersing blijft de muziek echter toch een beetje afstandelijk. Omdat Derek Sherinian er niet in slaagt om de muziek een bepaalde mate van emotionaliteit mee te geven, blijkt ook Molecular Heinosity, net als zijn vorige albums, geen absolute topplaat. Het ontbreken van zang lijkt daar toch een rol bij te spelen, hoewel het laatste nummer So Far Gone w�l zangpartijen bevat, die echter weer niet erg lekker uitpakken. Molecular Heinosity is wederom een lekker wegluisterend album geworden, dat zeker in smaak zal vallen bij de liefhebbers van instrumentale hoogstandjes, maar door het gebrek aan emotie blijft het daar ook bij. Een prima album derhalve om af en toe eens op te zetten, maar al met al toch vrij inwisselbaar.

Tracklist:
1. Antarctica
2. Ascension
3. Primal Eleven
4. Wings Of Insanity
5. Frozen By Fire
6. The Lone Spaniard
7. Molecular Intro
8. Molecular Heinosity
9. So Far Gone