Er zijn een paar dingen waarvan mijn metalhart harder van gaat kloppen. Bijvoorbeeld als ik na een drie uur lange bootreis vanuit Fredrikshavn in de metalstad bij uitstek aankom: G�teborg. Natuurlijk heeft de stad en het bijbehorende genre geen introductie meer nodig. Helaas ben ik in tijden niet meer in G�teborg geweest, maar The Cold Existence weet het toch te presteren om met Sombre Gates mij dat speciale gevoel, wat ik bij het benaderen van de stad krijg, enigszins terug te geven. En dat is een goed teken.

Sombre Gates is het tweede album van deze Zweedse formatie. Voorganger The Essence kreeg al lovende kritieken van de muziekpers, maar helaas is dat album aan mij voorbij gegaan. Maar de nieuwe plaat is voor mij een hele prettige introductie. De laatste tijd heb ik helaas iets teveel bandjes gehoord die de Gothenburg-stijl proberen te imiteren. Veelal zakte daar mijn broek menige keer van af. The Cold Existence slaagt echter w�l met vlag en wimpel. In een uur tijd wordt er een compleet salvo aan kneiterharde melodieuze death op je afgevuurd. Een complete klap tegen je bakkes. Dit is hogeschoolwerk.

De moderne benadering van het genre is het sterke punt. Agressie en snelheid voeren de boventoon op deze plaat. De grenzen van het harde worden duidelijk bewust opgezocht, zonder dat de melodieuze schoonheid verloren gaat. De strakke ritmes van Joakim Antonsson begeleiden op indrukwekkende wijze de snelle riffs. Vocalist Jan Sallander schreeuwt en brult het geheel bij elkaar met zo�n manische stem, dat het lijkt alsof hij de hel in alle furie uitspuugt.

Muzikaal en vocaal gezien is het bovengemiddeld goed. Echt zware minpunten zijn ook niet te horen. Allicht is het wat mierenneukerij, maar een uur is misschien net wat teveel van het goede. Op een gegeven moment kan het voorkomen dat je aandacht voor deze plaat wat verslapt. Variatie is er genoeg, maar op een gegeven moment heb je wel genoeg gehoord. De spanning gaat er dan ook een beetje af. Misschien hadden meerdere intermezzo�s het album wel goed gedaan voor de continu�teit.

The Cold Existence mag trots zijn op dit werk. Ze beheersen de kunst van strakke snelle death tot op de puntjes. Ik hoor graag waarmee ze aan komen zetten in de toekomst. Dit album is erg goed en veelbelovend. Het aantrekken van Lord Belial-gitarist Thomas Backelin kan de band allicht n�g beter maken. Ik ga deze band maar even goed volgen. Een absolute aanrader.

Tracklist:
1. Oracle
2. Heretic
3. Corruption
4. Purgatory
5. Ruins Of Despair
6. Apocalypse
7. Spawn Of Evil
8. Crawling
9. The Hellfire
10. Madness
11. Utopia
12. Seeds Of Aggression
13. Forsaken
14. Wrath Of Sekhmet