En zo opeens was daar The Answer, d� nieuwe belofte uit Noord-Ierland die de classic rock uit het slop moest gaan halen. Tot 2005 waren ze nog een redelijk onbekende band die toch dik vier jaar in elke bezweette kroeg van Ierland en Engeland heeft moeten spelen voordat ze eindelijk eens wat erkenning kregen. Maar eind 2005 werden ze door het gerenommeerde Engelse muziekblad Classic Rock Magazine uitgeroepen tot nieuwkomer van het jaar. Op de Classic Rock Awards mochten ze handjes schudden met sterren als David Coverdale en Jimmy Page, die de band op hun beurt complimenteerden met hun opzwepende rockmuziek en zagen dat de toekomst van de rock veilig gesteld was. Daarna was het flink op tournee, vaak samen met grote namen als Whitesnake, Alter Bridge, Deep Purple, maar ook The Who en The Rolling Stones. Tussendoor namen ze ook flink de tijd om de Nederlandse podia en zalen onveilig te maken, met eind 2007 een klein tourneetje om zo het succes van het debuut-album Rise af te sluiten.

Nu zijn we dan eindelijk aanbeland bij het tweede album, waar de heren van The Answer het grootste gedeelte van 2008 aan hebben gezwoegd. Everyday Demons gaat verder waar Rise ophield, maar dan met betere songs. Het is ze dus gelukt om het toch al niet misselijke Rise te overtreffen. Het meerendeel van de cd bestaat wederom uit heerlijk spetterende jaren '70 hardrock met dikke knipogen naar Free, Led Zeppelin, AC/DC en ook The Black Crows. Over de gehele linie zijn de nummers net wat meer afgewerkt, iets puntiger, maar verder net zo opzwepend en groovy als het oude materiaal. Tijdens de vette openers Demon Eyes, To Far Gone en On And On is het lekker uit je dak gaan met sterke refreinen en scheurende gitaren. Ook Dead Of The Night past prima daartussen.

Met Pride en Tonight (hallo Thin Lizzy!) heeft de band wat radiovriendelijkere nummers geschreven, zonder de roots te verloochenen. Het tofste nummer is echter het kalme, blues-/soulvolle en met slide-guitar opgezierde Cry On. Met nummers zoals deze houdt de band de aandacht de hele cd volledig vast en valt men nooit in herhaling. Het is natuurlijk sowieso al knap dat men ondanks de duidelijke invloeden van hun helden nog met zulke frisse muziek aan kunnen komen. Dat komt simpelweg door het spelplezier van de band en het feit dat ze het schrijven van een goed, pakkend rocknummer erg goed in de vingers hebben. Tel daarbij op de gouden strot van Cormac Neeson en de toekomst van de classic rock is met Everyday Demons nu zeker weten veilig gesteld.

Tracklist:
1. Demon Eyes
2. Too Far Gone
3. On And On
4. Cry Out
5. Why'd You Change Your Mind
6. Pride
7. Wallkin' Mat
8. Tonight
9. Dead Of The Night
10. Comfort Zone
11. Evil Man