Izegrim is al een aantal jaren ��n van de bekendste death/thrash metalbands van het land. Overal kreeg de band lovende kritieken op haar voorgaande platen, maar bij ondergetekende wist men nooit de potten te breken. Waarom doe ik dan deze review? Omdat ik hoopte dat de muziek mij deze keer wel wist te pakken. De band onderging het laatste jaar een aantal veranderingen. In Ivo Maarhuis werd een nieuwe drummer gevonden en bassiste Marloes nam, na het vertrek van Kristien, de vocalen voor haar rekening. Daarbij moest ook het oude bandlogo eraan geloven.

Genoeg redenen om aan te nemen dat Izegrim een nieuwe start maakt en nu is er dus deze nieuwe EP. Afgaande op wat ik van het oude werk ken, is er wel wat veranderd. In de eerste plaats is er natuurlijk het vocale verschil, want met Marloes klinkt het voor mijn gevoel meer beheerst en heeft de band een frontvrouw die meer op Angela Gossow lijkt. Wat de muziek betreft ben ik teleurgesteld, want de songs klinken vooral saai. De afwisseling is ver te zoeken en na vele luisterbeurten heeft het nog geen vat op me kunnen krijgen. Het enige nummer wat een voldoende scoort is Angel Of Demise, maar dat gaat om een heropgenomen track van Izegrims debuut. Eerlijk gezegd ook geen goed teken dus.

Als dit de toekomst is voor Izegrim, dan schat ik die zwaar in. En dat is natuurlijk zonde voor de fans. De nieuwe composities zijn flink onder de maat en als de EP dan ook nog Point Of No Return heet, hoop ik dat de band dit niet letterlijk bedoelt. Deze EP kan ik alleen de fans van de band aanraden. Ben je onbekend met de band, maar wel nieuwsgierig? Probeer dan eerst een plaat als Tribute To Totalitarianism.

Tracklist:
1. Point Of No Return
2. No Place Like Home
3. End Of Time
4. Angel Of Demise