Manic Movement was toch die progressieve death metalband uit het Belgische land? Jazeker, dat was het geval inderdaad. De band heeft alleen gemeend de sound te moeten omgooien. En hoe! Wat is dit in godsnaam voor een plakkerige bende? Zwijmelliedjes voor bij het haardvuur? Orkestrale klanken die je uitstekend kan draaien tijdens een ontspannend potje pim-pam-pet? Echt, ontwikkeling is prima, maar de commerci�le gothic metalsound zoals we die hier aantreffen is toch wel een h��l rigoureuze verandering.

Het is dan misschien allemaal romantisch en behoorlijk plakkerig, het is allerminst slecht gedaan. In zangeres Virginia Fantoni heeft men een heel aardig engeltje te pakken die ook flink kan uithalen en de arrangementen zijn er alleen maar beter op geworden. Dat wordt sterk duidelijk na pakkende liedjes als opener Army Of Agony en het mooi opgebouwde Vanity. De band snoept vooral uit de reeds behoorlijk leeggegraaide pot, waar ook bands als Within Temptation en Nemesea flink uit smikkelen. Toch is Manic Movement wel een stukje progressiever te noemen, vooral waar het de gitaarpartijen betreft. Dat betekent dus dat we niet zoals bij Witihin Temptation enkel saaie slagpartijen voor de kiezen krijgen, maar dat we ook regelmatig een zuiver gespeelde gitaarsolo horen. De orkestrale productie zorgt bovendien voor een kraakhelder geluid.

Ik weet niet of ik zo tevreden ben na de goede duistere releases uit het verleden, maar dit is zeker geen slecht album geworden. Het is misschien niet zo origineel als wat de heren vroeger deden, maar de muziek is in ieder geval prima uitgewerkt. Geen dode momenten en bovendien genoeg variatie. Ik ben benieuwd welke stijl deze Belgen op hun volgende plaat onder handen nemen.

Tracklist
1. Face Your Mirror
2. Army Of Agony
3. Voices
4. Vanity
5. Sleeping Beauty
6. Hollow Hearts
7. This Sweet Indifference
8. Mindstruck
9. Russians
10. Puzzled
11. Maze Of Shadows