En nu is hier dan The Onslaught, het debuutalbum van de band. Het aardige is dat deze plaat al in 2007 in eigen beheer is uitgebracht. Alleen verscheen het in een oplage van slechts 1000 stuks en was het geluid werkelijk niet om aan te horen. Het materiaal sloeg aan en de heren van Lazarus mochten een contract bij Metal Blade ondertekenen. Omdat er alleen in de V.S. al twee andere Lazarussen actief waren, voegde de band de afkorting A.D. achter hun naam.
Het geluid is het eerste wat me opvalt aan deze plaat. Net als de vorige keer James Murphy weer verantwoordelijk voor de productie. Blijkbaar had hij wat goed te maken want The Onslaught klinkt deze keer echt stukken beter. Hij heeft Lazarus A.D. een groovy en vooral heel modern geluid gegeven. De plaat doet hierdoor regelmatig aan het laatste werk van Exodus denken. Zanger Jeff Paulick doet er wat dat betreft nog een schepje bovenop, doordat hij precies als Rob Dukes zingt.
De nieuwe plaat trapt uitstekend af met Last Breath. De muziek thrasht lekker door en de luisteraar krijgt nauwelijks kans om op adem te komen. Het geheel klinkt lekker strak en het gitaarwerk is gemeen en furieus. Thou Shall Not Fear is overduidelijk de beste song van de plaat en bevat een van de beste riffs die ik de laatste tijd gehoord heb. Toch ben ik niet volledig onder de indruk. Tegen het einde van de cd kakt het materiaal wat in. Toch blijven er genoeg goede nummers over om de thrashers onder ons tevreden te houden. Heb je niks tegen moderne invloeden? Dan moet je Lazarus A.D. zeker een kans geven.
Tracklist:
1. Last Breath
2. Thou Shall Not Fear
3. Damnation For The Weak
4. Absolute Power
5. Revolution
6. Rebirth
7. Lust
8. Forged In Blood
9. Every Word Unheard
10. Who I Really Am
