Als je naar vernieuwende black metal zoekt, is Duitsland vaak n van de eerste regios waar je blik op valt. Er vanuit gaande dat je zo zoekt. Het land heeft qua black echter meer te bieden dan dat, want ook als je naar de traditioneel klinkende black zoekt, kan je er terecht. Vraag maar aan die lui van Paragon Belial, die vorig jaar hun tweede album Nosferathu Sathanis uit brachten. Uiteraard was ik meteen bevooroordeeld, toen ik de clich plaatjes zag, de weinig tot de verbeelding sprekende titels las en ook de matige teksten in me opnam. Maar het viel mee.
Bij de titeltrack hielden de vooroordelen nog stand, maar al vrij snel daarna kon ik me niet van de indruk onttrekken dat Paragon Belial iets meer in zijn mars heeft dan standaard geneuzel. Sterker nog, al snel helemaal bij het nummer Goatspawn begon het album zich te ontvouwen als een heel swingend en vloeiend stuk black metal. Traditionele black welteverstaan. Pakkende riffs, een vrij standaard stem (die me in de verte aan een hele andere band deed denken) en samples die ook al door Black Funeral gebruikt waren op hun meesterwerk, maar heel erg goed tot n geheel gesmeed.
Uiteraard zijn er ook wat minder positieve zaken op te merken, zoals de voor dit soort muziek te kalme manier van het opbouwen van spanning al is dit een valkuil die ze meestal vermijden, de schreeuwerige, rebelse zang en enkele zaken die opvallend vaak in de sfeer van de persoonlijke mening zitten. Over het algemeen is Nosferathu Sathanis een album wat toegankelijke, felle, af en toe melodieuze en opzwepende black metal op een hele spontane manier brengt. Voor vastgeroeste oudgedienden en nieuwelingen op het gebied van black metal, een uitstekende aanrader. Wellicht ook voor andere luisteraars, dus pik eens een paar samples op en laat je oor erover gaan.
Tracklist:
1. Nosferathu Sathanis
2. 666 Calling Of The Dead
3. Goatspawn
4. Horus/Aggressor
5. Abomoth
6. Solemnize Me
7. Grimdozer
8. Necromancer
9. Black Metal United & Strong
