En dat is maar goed ook, want de crossover op dit album komt daardoor best tot z'n recht. Niet altijd overigens en dat is vooral te danken aan de irritant eentonige zang van Guy Green. Normaal heb ik niet zo'n probleem met schreeuwerige vocalen, maar deze gozer staat gewoon te dominant in de mix. Muzikaal zijn de 21 nummers best te pruimen. Het wordt nergens ingewikkeld en men hakt lekker door. Een stevige thrashpassage hier en ranzig punky riffje daar, simpel maar doeltreffend.
Enorme diepgang, of indrukwekkend songmateriaal hoef je op deze cd niet te verwachten, maar het is leuk voor feestjes. Even knalhard raggen, niets meer en niets minder. Productioneel had er dan wel weer wat meer ingezeten, maar anderzijds past het rauwe geluid wel bij deze smerige muziek. Persoonlijk vind ik het na een tijdje saai worden, maar de liefhebbers van S.O.D., M.O.D. en het ruigere crossoverwerk kunnen hier vast wel wat mee.
Tracklist
1. Bullets Pay The Bills
2. Tear You Apart
3. Losing My Mind
4. Masters Fall
5. Fallen
6. Crumbs
7. Hand Of Fate
8. Black And Blue Love
9. Enough
10. The End
11. Everything
12. Lovely
13. Warning
14. I Wanna Live
15. Too Far
16. In The Name Of
17. Bring The Blood
18. Pink On The Inside
19. Don't Matter
20. Killing Kids
21. What You Gonna Do