Maanden geleden besprak ik Only Death en Demo 2006, demo releases van respectievelijk Rebirth Of Nefast en Slidhr. Deze twee Ierse band hebben inmiddels hun krachten gebundeld en de indrukwekkende split Ex Nihilio uitgebracht. Op hun voorgaande releases maakten beide bands zeer duistere en sfeervolle black metal. Afgaande op de eerste tonen van Rebirth Of Nefasts Swallowing The Sun, is dat ook deze keer het geval.
Opvallend is het dan ook dat het werk van Rebirth Of Nefast op deze split, heel anders aandoet dan op hun Only Death demo. Aparte, semi-religieuze ritualistische zang zet nog steeds een bizar sfeertje, maar het wordt al snel duidelijk dat Rebirth Of Nefast de indringende toonzetting en het bizarre spektakel dat een nummer als Flaming The Inner Sanctum kenmerkte, heeft laten varen. Wat er voor in de plaats is gekomen, scoort inmiddels ook hoge ogen bij mij, maar het was even wennen.
De opbouw in Swallowing The Sun is veel langzamer, de muziek is meer rechttoe rechtaan en ik hoor meer repeterende elementen. Dit zette mij in de eerste instantie op het verkeerde spoor, maar als vervolgens die typische slepende melodien tevoorschijn komen, weet je dat Rebirth Of Nefast het nog niet verleerd is. Ook Drink Of The Black Chalice laat dit horen, maar op een veel directere manier. Wanns bizarre vocale begeleiding is ook bijzonder passend bij de muziek en op de meeste momenten weer behoorlijk op de achtergrond, waardoor hij niet leidend is. Dit benadrukt die heerlijke sfeer die Rebirth Of Nefast ook op Ex Nihilio goed neer weet te zetten.
Slidhs Though The Roots zorgt eveneens voor een verrassing. Als de laatste noten van Rebirth Of Nefasts muziek uitgestorven zijn, springt daar opeens een spetterend stuk black metal tevoorschijn. Hard en direct, met duistere melodien. De prachtige en waanzinnige krijsen van Gast, zorgen voor een bijzonder meeslepend effect. Heel erg verrassend, vind ik dit, omdat ik vorig jaar een stuk minder te spreken was over het werk van Slidhr, in vergelijking met hun voorganger op deze split. In tegenstelling tot zijn werk op Demo 2006, weet Gast het niveau hier wel vast te houden, wat voor Slidhr een flinke vooruitgang betekent.
Ook The Paupers Bones weet op dezelfde manier te overtuigen als Through The Roots, al is de verrassing van de opening hier inmiddels weg en moet Gast echt laten zien wat hij in huis heeft. Dat doet hij gelukkig uitstekend, wat in een mooi, waanzinnig klinkend stuk black resulteert. Mijn kritiek op Demo 2006, dat Gast te weinig weet te variren, gaat ook hier weer deels op, al lijkt dat bij de outro Deepest Gaze even anders. Door de overtuiging waarmee beide nummers van Slidhr gebracht worden, valt dit echter niet erg op en staat ook dit Ierse werk garant voor een hoog cijfer.
Tracklist:
1. Rebirth Of Nefast Swallowing The Sun
2. Rebirth Of Nefast Drink Of The Black Chalice
3. Slidhr Through The Roots
4. Slidhr The Paupers Bones
5. Slidhr Deepest Gaze
