In 23 minuten rost de band alles en iedereen zonder mededogen aan de kant. De gehele plaat voelt als een keiharde elleboogstoot op de meest gevoelige plekken van het lichaam. Razendsnelle blastbeats, hemeltergend gekraak en woest riffwerk vormen de hoofdingredinten op het album. Dat daarin eigenlijk weinig ruimte overblijft voor chte muziek is geen verrassing. Insidious wil op Digital Disdain namelijk net wat teveel. De nummers zijn stuk voor stuk volgepropt met geschifte geluiden en daardoor is het vaak moeilijk om alles te volgen. Na meerdere luisterbeurten zijn er wel wat aanknopingspunten te vinden, maar deze band heeft toch als voornaamste doel om hard en extreem te zijn. Charges Of Disgust bewijst dat gelijk al. De compositie stelt niet al teveel voor, maar alle toegevoegde geluiden zorgen toch voor een keiharde en zelfs originele sound.
De liefhebber van mechanische, keiharde en goed geproduceerde death metal zal zich vast vermaken met dit plaatje. Voor mij persoonlijk is het allemaal net een beetje teveel van het goede. De band is zeker origineel te noemen, maar men verzandt nog net iets teveel in een vrij doelloze experimenteerdrift. Het gaat nog niet echt ergens heen. De vooruitstrevende fan weet er vast wel raad mee.
Tracklist
1. Intro
2. Charges Of Disgust
3. Eradication
4. Blood Harvest
5. Subservience
6. Digital Disdain
7. Slave To The System
.jpeg){kind=small}
