Laat de foto op de cover je niet afschrikken. Wellicht dat je door zijn associatie met Manson en Zombie de indruk krijgt met een freak te maken te hebben, gitaarspelen kan John 5 bijzonder goed. Zoals gezegd is Requiem een instrumentaal album, waarop vooral de gitaar centraal staat. Alle gitaar- en baspartijen zijn door John zelf ingespeeld en het kan af en toe ook zo zijn dat je een banjo terughoort. Voor het drumwerk werd de hulp van Tommy Clufetos (Ted Nugent, Alice Cooper, Rob Zombie) ingeroepen.
In bijna driekwartier laat John 5 horen n van de betere hedendaagse gitaristen te zijn door een verscheidenheid aan stijlen over de luisteraar heen te kiepen. De meeste songs bestaan uit heavy industrial riffs en onnavolgbare solos, maar die worden met enige regelmaat afgewisseld door akoestisch spel, stukjes country of bluegrass, en aparte passages die dienst zouden kunnen doen in een film. Hoe dit alles bij elkaar klinkt? Beangstigend goed! John weet zijn nummers interessant te houden door niet te verzanden in onherkenbaar gepiel in de ruimte, maar door structuur aan te houden. Daarbij ademen de nummers ook een soort van horrorsfeer uit (terugkerend thema zijn martelwerktuigen) en het geheel rockt mede dankzij Clufetos inbreng vaak als een tiet.
John 5 overtuigt met dit fraaie Requiem. Nergens wordt het langdradig of minder interessant, wat voor een album waar niet op wordt gezongen al een prestatie op zich is. Requiem is een uitstekend album van een meer dan capabele gitarist. Aanschaf wordt dan ook aangeraden.
Tracklist:
1. Sounds Of Impalement
2. Heretics Fork
3. Noisemakers Fife
4. Pity Belt
5. Cleansing The Soul
6. The Judas Cradle
7. Pear Of Anguish
8. The Lead Sprinkler
9. Scavengers Daughter
10. Requiem
