Hoewel Zweedse black metal doorgaans uiterst gewelddadig en agressief uit de hoek komt, hoor je af en toe ook andere geluiden uit dat land. Dan heb ik het niet over meloblack, hoewel het album wat ik nu luister daar zeker raakvlakken mee heeft, maar de qua agressie gematigde bands, die het over een melodieuze boeg gooien. Verschil moet er zijn, zeg maar. Blackwinds is ��n van die bands en met het in mei uitgekomen Flesh Inferno hebben zij hun twee album in handen en dat is geen onverdienstelijke prestatie gebleken.

Op Flesh Inferno laat Blackwinds bijna een uur lang horen dat black metal meer te bieden heeft dan overdonderend geweld, namelijk melodieuze, licht agressieve geluiden met een toegankelijk karakter. De band gooit daar af en toe wat symfonische klanken tegenaan en weet ook wel raad met dromerige sfeerpassages, die gelukkig niet al te vaak opduiken en zo kort zijn dat de onderbreking van de rode lijn in de muziek in zijn geheel niet storend is. Ook de zang is een positief punt aan dit album. Infaustus weet goed maat te houden en zijn stem staat geen enkele keer haaks op de muziek, wat voor een bijzonder vloeiend en swingend album zorgt.

Een nadeeltje is dat Flesh Inferno niet echt de diepte in gaat, al zullen veel luisteraars hier geen probleem mee hebben. Dit album is voor black metal begrippen erg gemakkelijk luisterbaar en op zijn tijd vrij catchy. Een heldere productie en goed te volgen vocalen schroeven de toegankelijkheid nog eens een stukje op. Bij de echte muziekliefhebbers zal de herluisterbaarheid hierdoor niet bijzonder hoog zijn, maar al met al is het een goed album en daarbij ook eentje die goed binnen Regain Records� doelgroep past. Behoor je tot die categorie, dan zal je je aan Flesh Inferno geen buil vallen.

Tracklist:
1. Before Time
2. Enter The Pandemonium
3. Architecture Of Phantasmaghoria
4. Flesh Inferno
5. Plague Bringer
6. Seraphim Ephemera
7. Inquisition
8. Crimson Thirst
9. Conceptualizing The Devil
10. Quintessence Of Hell