Voorop staat dat To-Mera wederom de tijd neemt, met vijf nummers die langer duren dan acht minuten en twee langer dan zeven minuten. De band maakt keer op keer gebruik van een fraaie opbouw en in elk nummer valt veel te beleven. Zo zijn er in tegenstelling tot Transcendental veel meer jazz-elementen toegevoegd, zoals saxofoons, basdeuntjes en percussie. Elk nummer zit boordevol details, zonder dat het rommelig klinkt of incoherent is. Wilde keyboards, korte riffjes, achtergrondkoortjes, mooie dubbele gitaarpartijen, het is bijna te veel om op te noemen, Delusions is een ware smeltkroes van stijlen.
Tijdens de stevigere stukken komt de naam Nevermore bovendrijven. Hoewel er ook de nodige solos voorbijkomen (in Fallen From Grace zit een voortreffelijke) is Delusions veel meer dan een pure metalplaat. Het is een kleurrijk geheel waarbij de vele ongewone invloeden voor veel verrassing zorgen. Binnen elk nummer zitten veel tempo- en moodwisselingen en zangeres Julie Kiss' wonderschone vocalen maken het geheel af.
Was To-Mera ten tijde van Transcendental een onbekende maar beloftevolle band, op Delusions klinkt het vijftal erg volwassen en zet de band een grote stap richting de top van de progressieve metal. Als de band een livereputatie op weet te bouwen in Europa en in de toekomst ng zon dijk van een plaat aflevert, wordt To-Mera een zeer gerespecteerde naam binnen de scene.
Tracklist:
1. The Lie
2. Mirage
3. The Glory Of A New Day
4. Inside The Hourglass
5. A Sorrow To Kill
6. Asylum
7. Fallen From Grace
8. Temptation
