Pitfest
Enquête

Wat is tot dusver jouw favoriete studio-album, dat in april 2024 werd uitgebracht?

Accept - Humanoid
Benighted - Ekbom
Black Tusk - The Way Forward
Blue Öyster Cult - Ghost Stories
Castle Rat - Into The Realm
Darkthrone - It Beckons Us All
Deicide - Banished By Sin
Dool - The Shape Of Fluidity
Dvne - Voidkind
Dyscordia - The Road To Oblivion
Dystopia - De Verboden Diepte I
High On Fire - Cometh The Storm
Imminence - The Black
In Vain - Solemn
Inter Arma - New Heaven
Korpiklaani - Rankarumpu
My Dying Bride - A Mortal Binding
Necrot - Lifeless Birth
Pearl Jam - Dark Matter
Praying Mantis - Defiance
The Monolith Deathcult - The Demon Who Makes Trophies Of Men
The Vision Bleak - Weird Tales
Týr - Battle Ballads
Walg - IV
een ander album uit april 2024

[ Uitslag | Enquêtes ]

    10 mei:
  • Bad Breeding, Pressure Pact en Azijnpisser
  • Bongzilla en Der Mancha Red
  • Crypta, Nakkeknaekker en Plaguemace
  • Edward Reekers The Liberty Project
  • Huginns Awakening Fest
  • 11 mei:
  • Delain
  • Disharmonic Orchestra, Grindpad, Inhuman Depravity en Stoflik Omskot
  • Dvne
  • Huginns Awakening Fest
  • Landmvrks, Like Moths To Flames en The Devil Wears Prada
  • Marenna
  • Resolve, Cane Hill, Acres en Half Me
  • 12 mei:
  • Exhorder en Schizophrenia
  • KK's Priest en Burning Witches
  • Long Distance Calling en Leech
  • 15 mei:
  • Glenn Hughes
  • Pessimist en Demiurgon
  • 16 mei:
  • Masters Of Reality
  • Party Cannon en Cognitive
  • Riot V en Tailgunner
    10 juni:
  • Hatebreed en Crowbar
  • Judas Priest
  • The Sisters Of Mercy
  • Wolf Eyes
Kalender
Vandaag jarig:
  • Benjamin Voiseux (Dreamlost) - 42
  • Danny Carey (Tool) - 63
  • Egan O'Rourke (Daylight Dies) - 45
  • Joonas Jope Koto (To/Die/For) - 50
  • Luis Barros (Tarantula) - 56
  • Manu Liira (Paganus) - 41
  • Richard Patrick (Filter) - 56
  • Roberto Messina (Alkemyst) - 47
  • Walter Hoeijmakers (Roadburn festival) - 59

Vandaag overleden:
  • David Wayne (Metal Church) - 2005
Review

Dreambreed - Misery Sessions
Jaar van release: 2008
Label: Sixsixsix Records
Dreambreed - Misery Sessions
Voordat getalenteerde muzikanten faam en fortuin vergaren, spenderen ze vaak de nodige tijd in bandjes en projecten die het nooit verder schoppen dan wat optredens en zeldzame demo-opnames. Hoeveel geniale muzikale vondsten zullen op die manier niet verloren zijn gegaan voor het nageslacht, doordat de ster-in-wording nog niet de juiste bandsituatie had gevonden om de beloftevolle ideeën in de goede vorm te kunnen gieten? De verlate release van Dreambreed’s Misery Sessions licht een tipje van die sluier op.

Voordat Dave Pybus succes boekte als bassist van achtereenvolgens Anathema en Cradle Of Filth, was hij van 1991 tot 1998 namelijk actief als zanger en gitarist van de obscure formatie Dreambreed. Het door de Misfits beïnvloedde gezelschap bracht het niet verder dan een schaarse mini-cd, Sometime uit 1995. Twee jaar later werden nog een aantal nummers opgenomen, maar die zagen het daglicht tot op heden niet en raakten zelfs lange tijd verloren. Na ruim tien jaar zijn deze Misery Sessions nu echter teruggevonden, geremastered en uitgebracht op Pybus’ eigen platenlabel Sixsixsix Records, zodat we eindelijk kunnen vaststellen of in de songs die hij voor Dreambreed schreef zijn talent al voelbaar was.

De eerste twee nummers op de cd bewijzen dat dit soort jeugdige demo-opnames van toekomstige topmuzikanten inderdaad prachtige ideeën kunnen bevatten. Opener The War Is Over is een korte, langzame ballade met indringende zang en hypnotiserend pianospel. Die piano wordt hier overigens (evenals de basgitaar) ingespeeld door Duncan Patterson, terwijl Jamie Cavanagh als engineer bij de opnames betrokken was. Dat betekent dus dat alle drie heren die ooit bij Anathema als bassist fungeerden, aan The Misery Sessions hebben meegewerkt. Het tweede nummer, Misery, is een slepende, melancholische rocker waar Pybus zijn ziel en zaligheid in lijkt te leggen. Het vormt het hoogtepunt van het album.

De overige composities maken daarentegen duidelijk waarom Dreambreed er destijds niet in slaagde om een platencontract in de wacht te slepen. De songs bevatten weliswaar wat leuke ingevingen, maar missen voldoende kracht en overtuiging om lang te blijven boeien. Bovendien schiet de productie tekort. Een mooi voorbeeld hiervan is het nummer A Long Halloween, waarvan twee versies op het album staan. Hoewel het nummer mooie (piano)melodieën bevat, biedt de instrumentale uitvoering te weinig afwisseling om de aandacht over de volle lengte vast te houden, terwijl de vocale variant wordt geplaagd door een matige geluidskwaliteit van de zang.

Als Dave Pybus met de juiste muzikanten, een geschikte producent en een ruim budget deze songs verder had kunnen uitwerken en opnemen, dan had dat een bijzonder album kunnen opleveren. In de huidige vorm is Misery Sessions echter vooral interessant voor de verzamelaar die alles in huis wil hebben wat met Anathema of Cradle Of Filth te maken heeft, ook als de muziek meer verwant is met punk en alternatieve rock dan met het oeuvre van zijn favoriete band. Aangezien het hier gaat om een handgenummerde uitgave met een oplage van 666 stuks, kunnen we inderdaad spreken van een echt verzamelaarsobject.

Tracklist:
1. The War Is Over
2. Misery
3. No Truth Out There
4. Awake
5. Forever
6. A Long Halloween
7. A Long Halloween (Instrumental)
8. Unknown
9. Destroy

Score: 70 / 100

Reviewer: Gilbert
Toegevoegd: 20 juni 2008

Kerry King in Muziekcentrum Enschede

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.