Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong over een televisieprediker?

Anthrax - Make Me Laugh
Black Label Society - Counterfeit God
Black Sabbath - TV Crimes
Cake - Comfort Eagle
Crosby, Stills, Nash & Young - American Dream
Death - Spiritual Healing
Depeche Mode - Personal Jesus
Dire Straits - Ticket To Heaven
Frank Zappa - Heavenly Bank Account
Genesis - Jesus He Knows Me
Ghost - Jesus He Knows Me
Hooters - Satellite
Insane Clown Posse - Hellelujah
Iron Maiden - Holy Smoke
Joni Mitchell - Tax Free
Marilyn Manson - Personal Jesus
Metallica - Leper Messiah
Oingo Boingo - Insanity
Ozzy Osbourne - Miracle Man
Poison - Something To Believe In
Queensrÿche - Revolution Calling
Slayer - Read Between The Lies
Suicidal Tendencies - Send Me Your Money
Temple Of The Dog - Wooden Jesus
een andere song over een televisieprediker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    23 november:
  • Overruled en Defazer
  • Revolution Calling
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 24 november:
  • Dream Theater
  • Ondfdt, Anguish en Ornaris
  • Therapy? en Deux Furieuses
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 26 november:
  • Morta Skuld en Decrepid
  • 27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Sirenia en Xandria
  • 28 november:
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Orphaned Land, Azteca, Royal Rage, Ring Of Gyges en Strale
  • Sirenia en Xandria
  • Vola, Charlotte Wessels en The Intersphere
  • While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve
  • 29 november:
  • Amarok, Colin Bass & Eddie Mulder en Retrospective
  • Mayhem
  • Mystic Prophecy, Iron Savior en Mad Max
  • Smash Into Pieces
  • While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve
Geen concerten bekend voor 23-12-2024.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Bryan Joseph Belleau (Gates Of Winter) - 41
  • Chris Adler (Lamb Of God) - 52
  • Christopher Amott (Arch Enemy) - 47
  • Dmitry Vadimovich Titorenko (Holy Blood) - 44
  • Guillermo Izquierdo (Angelus Apatrida) - 41
  • Keith "Bonanno" Alexander (Carnivore)† - 61
  • Patrick Mameli (Pestilence) - 57
Review

Dreambreed - Misery Sessions
Jaar van release: 2008
Label: Sixsixsix Records
Dreambreed - Misery Sessions
Voordat getalenteerde muzikanten faam en fortuin vergaren, spenderen ze vaak de nodige tijd in bandjes en projecten die het nooit verder schoppen dan wat optredens en zeldzame demo-opnames. Hoeveel geniale muzikale vondsten zullen op die manier niet verloren zijn gegaan voor het nageslacht, doordat de ster-in-wording nog niet de juiste bandsituatie had gevonden om de beloftevolle ideen in de goede vorm te kunnen gieten? De verlate release van Dreambreeds Misery Sessions licht een tipje van die sluier op.

Voordat Dave Pybus succes boekte als bassist van achtereenvolgens Anathema en Cradle Of Filth, was hij van 1991 tot 1998 namelijk actief als zanger en gitarist van de obscure formatie Dreambreed. Het door de Misfits benvloedde gezelschap bracht het niet verder dan een schaarse mini-cd, Sometime uit 1995. Twee jaar later werden nog een aantal nummers opgenomen, maar die zagen het daglicht tot op heden niet en raakten zelfs lange tijd verloren. Na ruim tien jaar zijn deze Misery Sessions nu echter teruggevonden, geremastered en uitgebracht op Pybus eigen platenlabel Sixsixsix Records, zodat we eindelijk kunnen vaststellen of in de songs die hij voor Dreambreed schreef zijn talent al voelbaar was.

De eerste twee nummers op de cd bewijzen dat dit soort jeugdige demo-opnames van toekomstige topmuzikanten inderdaad prachtige ideen kunnen bevatten. Opener The War Is Over is een korte, langzame ballade met indringende zang en hypnotiserend pianospel. Die piano wordt hier overigens (evenals de basgitaar) ingespeeld door Duncan Patterson, terwijl Jamie Cavanagh als engineer bij de opnames betrokken was. Dat betekent dus dat alle drie heren die ooit bij Anathema als bassist fungeerden, aan The Misery Sessions hebben meegewerkt. Het tweede nummer, Misery, is een slepende, melancholische rocker waar Pybus zijn ziel en zaligheid in lijkt te leggen. Het vormt het hoogtepunt van het album.

De overige composities maken daarentegen duidelijk waarom Dreambreed er destijds niet in slaagde om een platencontract in de wacht te slepen. De songs bevatten weliswaar wat leuke ingevingen, maar missen voldoende kracht en overtuiging om lang te blijven boeien. Bovendien schiet de productie tekort. Een mooi voorbeeld hiervan is het nummer A Long Halloween, waarvan twee versies op het album staan. Hoewel het nummer mooie (piano)melodien bevat, biedt de instrumentale uitvoering te weinig afwisseling om de aandacht over de volle lengte vast te houden, terwijl de vocale variant wordt geplaagd door een matige geluidskwaliteit van de zang.

Als Dave Pybus met de juiste muzikanten, een geschikte producent en een ruim budget deze songs verder had kunnen uitwerken en opnemen, dan had dat een bijzonder album kunnen opleveren. In de huidige vorm is Misery Sessions echter vooral interessant voor de verzamelaar die alles in huis wil hebben wat met Anathema of Cradle Of Filth te maken heeft, ook als de muziek meer verwant is met punk en alternatieve rock dan met het oeuvre van zijn favoriete band. Aangezien het hier gaat om een handgenummerde uitgave met een oplage van 666 stuks, kunnen we inderdaad spreken van een echt verzamelaarsobject.

Tracklist:
1. The War Is Over
2. Misery
3. No Truth Out There
4. Awake
5. Forever
6. A Long Halloween
7. A Long Halloween (Instrumental)
8. Unknown
9. Destroy

Score: 70 / 100

Reviewer: Gilbert
Toegevoegd: 20 juni 2008

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.