Ik had niet verwacht dat de band H2O ooit nog met een nieuw album op de proppen zou komen. Het was namelijk alweer zeven jaar geleden dat H2O het vorige album Go (2001) had uitgebracht. Dit album viel me destijds behoorlijk tegen en ik dacht dat H2O ten onder zou gaan aan de commercie. H2O stond bekend om haar uitstekende melodieuze New York Hardcore (NYHC), maar de echte hardcore was op Go enigzins verdwenen. Daarnaast had zanger Toby Morse samen met o.a. Freddy Cricien (zanger Madball) de redelijk succesvolle band Hazen Street opgericht. Dus de kans bestond dat Hazen Street wel eens prioriteit nummer ��n zou kunnen worden. Gelukkig is het allemaal toch nog goed gekomen, want het nieuwe album van H2O, Nothing To Prove, is weer een grote stap in de goede richting.

Op het nieuwe album laat H2O horen dat ze het spelen van melodieuze NYHC nog niet is verleerd. Het verschil met het vorige album is dat er weer plezier en felheid in de muziek verpakt zit. Verder is de hardcore weer meer op de voorgrond getreden. Nummers zoals Nothing To Prove, Still Here en Fairweather Friend behoren zelfs tot de beste nummers die H2O ooit heeft opgenomen. Dit is zo�n album dat lekker wegluisterd en waarvan de nummers direct in je bovenkamer blijven plakken. Voor je het weet zit je de teksten mee te brullen. Volgens goed gebruik verlenen ook ditmaal weer diverse helden uit de New York Hardcorescene hun assistentie aan dit album. O.a. Lou Koller (Sick Of It All), Roger Miret (Agnostic Front), Freddy Cricien (Madball) en Civ (Gorilla Biscuits, CIV), brullen een stukje mee. Ander pluspunt is dat het album wordt uitgebracht door het hardcorelabel Bridge Nine Records en het album dus de promotie krijgt die het verdient.

Kritiekpuntjes zijn er ook. Het album bevat namelijk maar tien nummers met een speelduur (exclusief outro) van ongeveer 24 minuten. Daarmee is het album enigzins aan de korte kant en dat is best jammer na zeven jaar wachten. Ook ben ik van mening dat de band nog niet het maximale eruit heeft gehaald, want Nothing To Prove is niet de overtreffende trap geworden van eerdere albums zoals H2O (1996) en F.T.T.W. (1999)). Maar wie weet wat er nog gaat volgen.

Mijn conclusie is dan ook dat Nothing To Prove een zeer geslaagd album is geworden. Het geeft aan dat we gelukkig nog steeds rekening moeten houden met H2O.

Tracklist:
1. 1995
2. Nothing To Prove
3. Sunday
4. A Thin Line
5. Unconditional
6. Still Here
7. Fairweather Friend
8. Heart On My Sleeve
9. Mitts
10. What Happened