Na de eerste luisterbeurt lijkt Kolossus te bezwijken onder die hoge verwachtingen. Het album klinkt weliswaar goed en zit compositorisch prima in elkaar, maar lijkt de grandeur en epiek van Armada te ontberen. Enkele luisterbeurten later beginnen de stukjes echter beter op hun plaats te vallen. Het eerste echte nummer A New Empires Birth blijft onverklaarbaar tam en weet nergens cht op te vallen, maar met het hierop volgende Against The Gods laat de band weer horen hoe het moet. Met name het refrein van dit geweldige nummer verplaatst de luisteraar naar het midden van een historische veldslag, waarin frontman Thebon zijn troepen met de furie der goden ter oorlog stuurt. Het is een nummer dat z op Armada had kunnen staan, maar tegelijkertijd stukken veelzijdiger in elkaar zit.
Die grotere afwisseling is op het hele album terug te horen. Een nummer als The Rising Sign heeft ook weer zon heerlijk groots klinkend refrein, maar gaat hierna naadloos over in een lang, uitgesponnen instrumentaal sfeerintermezzo. Hetzelfde geldt voor Escape The Union: een fel en bombastisch begin dat vervolgd wordt met een psychedelisch, haast Enslaved-achtig instrumentaal tussenstuk. Het zijn de dingen die respect afdwingen Keep Of Kalessin weigert namelijk om Armada pt. II op te nemen en gemakkelijk te scoren maar tegelijkertijd om de nodige gewenningstijd vragen.
Met Kolossus heeft Keep Of Kalessin met afstand haar meest volwassen album tot op heden afgeleverd, maar toch prefereer ik uiteindelijk de pure, ongeremde furie van Armada. Op Kolossus wordt die furie beter gekanaliseerd. Het levert een meer dan waardige opvolger op, die weliswaar minder intens en baanbrekend is, maar desondanks nog altijd met kop en schouders boven het gros van de hedendaagse metalreleases uitstaat.
Tracklist:
1. Origin
2. A New Empires Birth
3. Against The Gods
4. The Rising Sun
5. Warmonger
6. Escape The Union
7. The Mark Of Power
8. Kolossus
9. Ascendant
