Hoewel er de laatste jaren weer enkele tekenen van leven komen uit het Emperor-kamp, lijkt de kans op een nieuw album nog altijd niet heel groot te zijn. Maar daar hoeven we niet treurig om te zijn zo lang Emperor-frontman Ihsahn onder zijn eigen naam muziek blijft maken. In 2006 werden we al getrakteerd op het uitstekende debuutalbum The Adversary. Dat album breidde de toch al veelzijdige muzikale basis van Emperor uit met invloeden uit de progressieve rock en filmmuziek. Met angL lijkt Ihsahn de weinige muzikale ketenen die nog over zijn gebleven van zich af geschud te hebben. Het maakt dit tweede album tot een buitengewoon avontuurlijk en kleurrijk geheel.

Het openingsnummer Misanthrope grijpt het meest expliciet terug op de Emperor-wortels van Ihsahn. Dit nummer had z� op een album als Prometheus kunnen staan, evenals het knallende Malediction. Op andere nummers gaat Ihsahn (nog) gevarieerder te werk en wordt regelmatig ge�xperimenteerd met kalme passages en lange, uitgesponnen keyboardlijnen. Zo klinkt een nummer als Unhealer behoorlijk �doomy� in vergelijking met de andere nummers, en bevat dat nummer bovendien een overtuigende vocale bijdrage van Mikael �kerfeldt (Opeth). Ook Threnody klinkt behoorlijk verrassend en doet door het akoestische begin en de cleane vocalen meer dan eens aan Opeth denken.

Ondanks de grote dynamiek heeft Ihsahn van angL een vloeiend en samenhangend album weten te maken, dat niet verstrikt raakt in zijn eigen diversiteit. Dat komt grotendeels door de kwaliteit van de composities, maar de prima productie draagt daar ook aan bij: de verwrongen Emperor-riffs klinken kil, terwijl de keyboards warm en sfeervol zijn. Fans van progressieve metal en avontuurlijk aangelegde blekkies: verenigt u!

Tracklist:
1. Misanthrope
2. Scarab
3. Unhealer
4. Emancipation
5. Malediction
6. Alchemist
7. Elevator
8. Threnody
9. Monolith