Wat er in de cd lade verdwijnt is namelijk een bonte verzameling nummers die inderdaad erg variren, maar dan met name van lachwekkend tot ronduit vervelend. Het lachwekkendste zijn de vocalen in het openingsnummer Kiss Of Ashes; ik moest onbedoeld even denken aan Kinderen Voor Kinderen.
Van een variatie in stijlen merk ik niet veel want het is net of ze door een afgebrande en nasmeulende hennepplantage hebben gelopen toen deze cd werd geschreven in een rokerige ruimte vol wierook en andere stimulantia.
Kortom, leuk voor de potheads misschien maar ik kan hier niets ontdekken wat maar enigzins de moeite waard is. Zelfs de hoes maakt een dromerige indruk; wat dat betreft is het beeldend vermogen van cover art weer eens aangetoond. Goh, toch nog een lichtpuntje, naast de eveneens letterlijk "wanhopige" bandnaam.
Tracklist:
1. Kiss Of Ashes
2. A Lovelorn Requiem
3. The One Who Ceased To Breathe
4. Musique De La Decadence
5. Farewell In Blue
6. The Shallow Sea
7. Letters From A Coffin
8. Cathartic Revelation
9. Humanity As A Child
10. Lucid Lullaby
11. Inner Peace