Wanneer een artiest uit Zuid-Europa zich aan het Engels waagt, levert dat in het algemeen namelijk een tenenkrommend accent en onbegrijpelijke teksten vol taalfouten op. In Arkadia is wat dat betreft helaas geen uitzondering. Het is lovenswaardig dat de band bij het promo-exemplaar van hun cd een tekstboekje bijsluit, maar als je de teksten meeleest vallen de vocale en lyrische gebreken slechts des te meer op. Omdat zanger/gitarist Theo geen bijzonder stemgeluid heeft, ligt er daarom een zware opgave voor de muzikanten om de kritische luisteraar toch over de streep te trekken.
In die opzet slaagt het viertal niet. De ruim veertig minuten moderne, tegen metalcore aanleunende melodieuze thrash/death metal op Blind Oppression ontstijgt de grijze middelmaat geen moment. In Arkadia weet zich niet te onderscheiden van al die andere bands. De muziek is niet vervelend om naar te luisteren, al valt het drumspel soms uit de toon, maar de songs bevatten te weinig agressie om het geheel spannend te maken. Het is ongevaarlijke muziek, daar waar thrash metal de luisteraar het onbehaaglijke gevoel hoort te geven dat elk moment de vlam in de pan kan slaan.
Blind Oppression biedt weliswaar voldoende afwisseling door af en toe een rustiger moment in te lassen en de aanwezigheid van een lang instrumentaal nummer (Vengeance Dies With A Fallen Fate). Dat voorkomt echter niet dat het geluid bij beluistering langzamerhand opgaat in de achtergrond. In Arkadia is het type band dat tijdens een metalavond in het plaatselijke buurthuis voor een aangename ambiance zorgt terwijl je aan de bar hangt en met een vriend of vriendin aan het kletsen bent. Het uitbrengen van een cd is misschien leuk voor de bandleden zelf, maar voor de rest van de wereld nogal overbodig.
Tracklist:
1. Useless
2. Preemptive Sidiate
3. Dystopia
4. Psychic Simian
5. Ego Alter
6. Cell Of Madness
7. Suck And Fuck
8. Adrenalin Drift
9. Vengeance Dies With A Fallen Fate
10. Obso(u)lescence
.jpeg){kind=small}
