Heaven Shall Burn maakt namelijk de fout om te veel te blijven hangen in oude Hardcore sferen - die voor deze band verleden
tijd zouden moeten zijn - waardoor de band een halfgare mengelmoes van Death Metal riffs en Hardcore riffs neerzet. De muziek
lijkt beide kanten op te willen, maar het resultaat is dat het geen enkele kant opgaat en daardoor blijft hangen in de vage
tussendimensie tussen de Hardcore en Death Metal universa waar maar weinig zielen interesse in hebben. Voor Metalcore is wel
een publiek, maar dat is de stijl van Heaven Shall Burn ook weer niet.
Na een paar luisterbeurten kan ik wel zeggen dat de band enkele leuke ideen heeft; ik hoor hier en daar een paar toffe
uitbarstingen en gave riffs en het openingsnummer "Partisan2002" kan me zelfs nog wel behagen, maar het altijd aanwezige
hinderblok dat 'uitvoering' heet weerhoud me er toch van om aan het album plezier te hebben.
Het eerste nummer begint met een diabolische intro, waarna de hel losbarst met een oorverdovende bak herrie. Erg veelbelovend,
maar Heaven Shall Burn kan deze belofte niet waarmaken. Net als het een nummer gelukt is om een demonisch sfeertje te scheppen
wordt dit in een ferme klap teniet gedaan doordat er ineens totaal ongepaste Hardcore-achtige stemmen opduiken. Bad move
dudes, en een sfeerverkrachter van immense proporties.
Naast het al eeder genoemde probleem van de ongepaste verhouding tussen Death Metal geweld en Hardcore grooves, lukt het de
band in sommige nummers te klinken als een Hardcore band met (slechte) grunts/screams. En wie zit
daar nou op te wachten? Ik in ieder geval niet, ik ben zelden of nooit in de stemming voor Hardcore n Death Metal.
Helaas kan ik over het geluid ook al niets positiefs vertellen. De productie is rommelig en de muziek klinkt zwak en futloos.
Daarnaast is het spel van de heren niet erg strak (de rommelige productie zal dit ongetwijfeld vertekend hebben, maar
desondanks moet ik zeggen dat "In Battle..." technisch gezien niet opmerkelijk is) dus ook met dit aspect scoort de band weinig
punten. De vier extra demo-tracks die op de cd staan zijn erg verrot: slecht spel, ongenspireerde composities en brak
geluid, dus daar hoef het ook niet voor te doen.
Wellicht dat er een handvol mensen rondloopt die deze cd wel kunnen waarderen en misschien is het wat voor een kluitje naeve metal-maagden die Heaven Shall Burn voor 'vet extreme shit' aanzien, maar wij weten wel beter. Eerlijk gezegd kan ik geen enkele reden verzinnen waarom iemand aan zo'n middelmatige plaat geld uit zou geven.
Tracklist:
1. Partisan2002
2. Eternal
3. Demise
4. Competition in Hatred
5. Forthcoming Fire
6. Thoughts of Superiority
7. Mandatory
8. The Fallen
9. Harmony Dies (demo '97)
10. An Ethic (demo '97)
11. The Fallen (demo '97)
12. The Chaos Before (demo '96)