Nu open ik natuurlijk wel heel negatief, maar dat is onterecht. Hoe kort The Grapes Of Wrath ook mag duren, in die paar minuten krijg je wel een heel behoorlijk repetoire te horen. Dit is niet zo vreemd. Endzweck doet namelijk al geruime tijd mee in de punkcorescne, en weten wel degelijk hoe je een plaat in elkaar moet zetten. De razendsnelle en agressieve riffs klinken erg gelikt en zijn prima uitgevoerd. Het klinkt lekker enthousiast en energiek. De mannen hadden er duidelijk zin in toen de plaat werd opgenomen.
Uiteraard is het niet alleen hosanna op dit album. De vocals zijn namelijk zeer middelmatig. De stem volgt totaal niet het ritme van de nummers en het brabbelt er maar wat doorheen. En wat precies uit de keel komt glijden is al helemaal een raadsel. Met het boekje met songteksten erbij kom ik er nog steeds niet uit. Nu staan Japanners over het algemeen niet om bekend dat ze vloeiend Engels spreken, maar dit slaat alles.
De vraag is natuurlijk ook of The Grapes Of Wrath mensen buiten de punkcorescne zal aanspreken. Dat denk ik niet. Voor de liefhebbers is dit zeker interessant materiaal, maar mensen buiten de scene zullen niks missen. Maar daar hoeft Endzweck zich geen zorgen over te maken. Dit is namelijk zeer verdienstelijk materiaal.
Tracklist: 1. The Time To Resist 2. Coercion Of Love 3. Betrayer 4. Bitter Smile 5. Sounds Of Military Boots 6. For Eternal Disobedience 7. Lies For The Right 8. Mirror And Future 9. Release 10. Capitalists And Communists 11. Strange Logic 12. Armless For Idealism
