Het geluid verwoorden van dit gezelschap is een moeilijke bezigheid. Laten we ook eens poging wagen. De klanken variren van esoterische rustpassages tot kleurrijke woede uitbarstingen waarbij met zoveel mogelijke muziekstijlen wordt gegoocheld om een punt te maken. Dat kan gaan van metal tot jazz en van flamenco tot progressieve rock. Dit alles wordt vaak vurig gebracht en aan binnen de lijntjes kleuren hebben de heren ook geen boodschap. De sterkte van de band zit echter toch in het feit dat deze LSD-achtige trip stiekem is verpakt in pakkende songs met toch min of meer een kop en een staart. Maar wel een afwisselende kop en soms een onverwachte staart. Deze poging tot het omschrijven van het muzikale geweld van The Mars Volta is voor mijzelf geslaagd, maar wellicht hebt u zelf een heel eigen visie op de kronkels van de heren.
Muzikaal zijn de nieuwe songs sterk tot zeer sterk, maar eveneens is alles rond dit album weer fascinerend. Vreemde krachten, een geest genaamd Goliath en een vloek hebben namelijk de opnamesessies van dit album in het water doen lopen. En het mooie bij deze heren is dat ze het wellicht nog menen ook. Tel daarbij het stoere artwork, de overdaad aan muzikale gegevens en de uitstekende productie en je hebt weer een The Mars Volta album met een zeer lange levensduur. Ik vind Frances the Mute nog steeds het hoogtepunt in de discografie van deze gestoorden, maar dit album komt binnen met grote stip op twee.
Wel met mate consumeren als u belang stelt aan een geestelijke labiele toestand.
Tracklist:
1. Aberinkula
2. Metatron
3. Ilyena
4. Wax Simulacra
5. Goliath
6. Tourniquet Man
7. Cavalettas
8. Agadez
9. Askepios
10. Ouroborous
11. Soothsayer
12. Conjugal Burns
