De fin Juhani Palom�ki bracht in 2007 een sterk funeral doom album uit getiteld Chapter I : Delirium met zijn project Colloseum. Zijn hoofdband Yearning bracht dat jaar echter ook een vijfde werkstuk uit dat we alsnog belonen met een review. Belonen is het goede woord want ook Merging Into Landscapes is weer een uitstekend album geworden.

In drie kwartier tijd komt er een originele mix langs van verschillende doomsubstijlen. Zo krijgen we zowel invloeden uit classic doom, avant-garde, atmosferische duistere kabbelmuziek als funeral doom. Het knappe aan Yearning is dat het nooit een ratjetoe wordt, maar een duidelijk gestructureerd geheel is. Het enige �nadeel� (maar voor velen een voordeel) aan albums van Yearning is dat je er er echt voor moet gaan zitten om de schoonheid tot je te nemen. Bij oppervlakkige luisterbeurten heb je enkel het gevoel dat je naar een losse stroom van depressieve klanken ligt te luisteren, in plaats van naar een symfonische en gelaagd album. Fans van Opeth tot Pantheist moeten maar eens luisteren. Als ze althans deze band nog niet kennen.

Tracklist:
1. Prologue: Nascentes Morimur
2. Kaleidoscopic Inscape
3. Sphere Of Disgust
4. Return
5. Datura Stramonium
6. October Rain
7. Lethean Waters
8. Merging Into Landscapes
9. Dead
10. The Dying Morn
11. Epilogue: Nemo Ante Mortem Beatus