Van de songtitels die Godiva op Destruction aanwendt, zou je een leuke quiz-vraag kunnen maken: Welke metal band gebruikte deze titel in het verleden al eerder? Zo is Pedal To The Metal de titel van een Vandenberg-song, After The War werd gebruikt door Gary Moore en bij United We Stand dringt het refrein van Judas Priests United zich direct op. Originaliteit is derhalve niet het wapen waarmee Godiva ons op de knien wil krijgen.
Een instrument waar het vijftal wel over beschikt, is vakmanschap. Oudgediende Sammy Lasagni en nieuweling Steve Papacharitos strooien met venijnige riffs en puntige soli, de ritmesectie is rotsvast en frontman Fernando Garcia heeft een mooi hoog stemgeluid dat zich kan meten met dat van Biff Byford (Saxon). De belangrijkste middelen die de heren in de strijd werpen, zijn echter snelheid en melodie.
Na het intro Illuminatio schieten ze uit de startblokken met het rappe Crawl In The Night. Dat voortvarende tempo houdt veertig minuten aan, zonder dat het saai wordt of in speed metal territorium belandt. Dit is nou het soort muziek waar ik aan denk bij de woorden heavy metal. De vloeiende aanval wordt afgerond met een stel pakkende refreinen, met hoogstandjes als Vicious Blade, Running From The Past en de titelsong als resultaat.
Het is voor de Zwitsers te hopen dat hun nationale elftal komende zomer, tijdens het EK voetbal in eigen land, evenveel voltreffers weet te scoren als Godiva hier noteert. Alleen het bonusnummer Revelation valt wat uit de toon door de te eenvoudige opzet en het ongepaste gebruik van electronica als ritmische ondersteuning. Inmiddels heeft voormalig hitproducer Beau Hill interesse getoond om met Godiva aan de slag te gaan. Ik ben benieuwd of dat een nog doeltreffender album op zal leveren dan Destruction.
Tracklist:
1. Illuminatio
2. Crawl In The Night
3. Destruction
4. Pedal To The Metal
5. After The War
6. Inside Hell
7. Vicious Blade
8. Bloody Sky
9. Running From The Past
10. Hells On Fire
11. United We Stand
12. Revelation [bonus track]
