De groep is voor de verandering is niet geïnspireerd door de oude Helloween. Maar door Stratovarius en Labyrinth (bestaan die trouwens nog?). De teksten gaan eens niet over draken, kastelen en tovenaars en ook al niet over ‘heavy metal’. De nummers zitten ook bol van ideeën en solostukken en de muzikanten zijn in een instrumenten zeer bedreven (maar dat is zo bij bijna elke Scandinavische groep). Een nummer als ‘Revival’ zit gewoon goed in elkaar en de nummers hebben bijna allemaal sterke refreinen. Vooral de begin riff van ‘Lquid hours’ laat me door het huis springen van opwinding. Echt een uitstekend nummer.
Maar ‘The arrival’ is nu ook geen meesterwerk want daarvoor zijn er toch te veel minpuntjes te ontdekken zoals de zanger, die weliswaar zeer hoog en ook zeer laag zingt, is soms toch niet volledig stemvast. Zijn gewone stem (dus niet laag en niet hoog) is wel uitstekend en origineel te noemen. Ook de nummers ‘Whispers’ (zanglijnen trouwens volledig gestolen van Stratovarius), ‘The invisible torch’ en de afsluitende song zijn powermetal liedjes die de grijze middenmoot niet ontstijgen.
Na optelling van de positieve en negatieve factoren slaat de balans toch duidelijk over naar de postieve kant. Dit album is dan ook aan te raden aan mensen die de Helloween-klonen beu beginnen te raken en aan mensen die niet meer kunnen wachten op de nieuwe Stratovarius. Het is geen wereld cd maar dit product ontstijgt m.i. toch de grijze massa van power metal cd’s in deze tijd van een overkill aan releases.
Tracklist:
1. Arrival (intro)
2. Revival
3. Broken alliance
4. Whispers
5. The invisible touch
6. Forgotten path
7. Halls of eternity
8. Liquid hours
9. Masquerade
