Toen ik de eerste minuten van het album hoorde had ik nog wel een positief gevoel. Maar gaandeweg werd het al gauw minder en minder. Wat mankeert er dan aan Auger Bane? Wel de nummers zijn veel te gewoontjes en hebben geen eigen gezicht. De nummers blijven ook niet echt hangen. Zelfs na de derde luisterbeurt kreeg ik het gevoel dat ik dit album nog nooit eerder had gehoord (en ik heb echt geen Korsakov). Verder zijn de zangpartijen middelmatig. Op momenten dat de zang moet knallen dan gebeurt dit gewoonweg niet. Is dit alles te wijten aan de kwaliteit van de band, of is het soms een haastklus geweest? Ik hoop voor Auger Bane het laatste. Ik kreeg namelijk het gevoel dat de band in no time een paar nummers bij elkaar heeft geraapt en deze vervolgens snel op CD heeft gezet. Wat een gemiste kans heren! Ik denk dat als men meer quality time aan de nummers en zangpartijen had besteed de score van het album gerust 20 punten hoger zou zijn uitgevallen.
Is er dan niets positiefs te melden? Jawel, het gitaarspel klinkt vet en het album bevat naar mijn mening twee nummers die ruim boven de rest van het materiaal uitsteken. Het gaat hier om de nummers Dragonfly en Black Wine. Volgende keer beter zullen we dan maar zeggen!
Grappig was wel dat ik achteraf in mijn Contemporary English woordenboek een vrije vertaling tegenkwam voor Auger Bane. Deze vertaling is A Tool That Makes Holes, Which Is The Cause Of Continual Trouble. Ik was dus enigzins gewaarschuwd. Voortaan eerst maar mijn woordenboek raadplegen!
Tracklist
1. Dragonfly
2. Black Wine
3. Wolf On The River
4. Furious Woman
5. Keep Us Strong
6. The Long Walk
7. Thuggernaut
8. House Of The Scorpion
9. Skynful
10. Black Eyes & Burdens
11. On Wings Of Fallen Rock
.jpeg){kind=small}
