a) je ervan te overtuigen deze geweldige cd onmiddellijk te bestellen, of
b) je ervoor te behoeden deze rottende schijf met waardeloze anti-kwaliteit aan te schaffen.
Embolism speelt Amerikaanse Death Metal met een licht Grindcore randje. Na enkele luisterbeurten vraag ik me af of Embolism wellicht het zwakzinnige, nog minder begaafde broertje van Obliterate is. Ik heb namelijk zelden zo'n oninteressant en slaapverwekkend Death Metal album gehoord. Je hebt het waarschijnlijk al door: Embolism is zo'n band die alles precies volgens het boekje doet en in 1989 waarschijnlijk niet slecht zou zijn ontvangen (en ondanks het meer gewillige Death Metal-klimaat gigantisch onder zou doen voor klassiekers als "Altars of Madness" van Morbid Angel en "World Downfall" van Terrorizer, haha!), maar in deze tijd van Death Metal overkill rest mij niets anders dan dit 'sub-par' album zonder genade met de grond gelijk te maken.
Op deze cd staan veertien nummers die bol staan van de onaansprekende en
zielloos gespeelde riffs, plus een enkele track die
de moeite waard is, namelijk het achtste nummer "Voices". Hier kan ik alleen
maar positief over zijn: toffe riffs en
uitstekende songconstructie. Maar met dit ene nummer houdt de pret helaas
op.
De vocalen manifesteren zich in de vorm van grunts en screams, die niet
superverkeerd klinken, maar desondanks ook niet echt
aanspreken. De zanger doorspekt de muziek met vreemde stikgeluiden, waar ik
op zich wel om kan lachen, ware het niet dat het
in de verkeerde context gebruikt wordt. Dat is meer iets voor een superzieke
Goregrind band, en dat is Embolism zeker niet. En
om de boel nog meer te verpesten hoor je in "Depresy" een verdomd irritante
zeurstem voorbijkomen (volgens mij waren die lui
stoned of dronken tijdens de opname). Maar dat is nog niet het ergste. Aan
het einde van het nummer "The Nowhere Land"
verzorgt de zanger een lachwekkend stukje a capella grunten (volgens mij
waren die lui stoned n dronken tijdens de
opname!).
Het spel van de heren is niet al te strak en de drums klinken alsof hiervoor
grootmoeders pannen en potten verzameling
gebruikt is. De drumpartijen missen hierdoor totaal de kracht die doorgaans
zo kenmerkend is voor een Death Metal band.
Waarschijnlijk ligt de fout grotendeels bij de producer, want het geluid van
"And We All Hate Ourselves" is stoffig en erg
gebrekkig op het noodzakelijke terrein dat 'bruutheid' heet.
De Engels-sprekenden onder ons geef ik dit advies: AVOID AT ALL COSTS! Niet Engels-sprekenden: ga terug naar alinea 1 en lees taak b nog maar eens.
Tracklist:
1. Have You Got a Fear?
2. The Thorns of Hatred
3. The Wreckages of Life
4. Are You Sleeping?
5. Deadly Results
6. Fight
7. Money, Life and Love
8. Voices
9. Death Causing Pleasure
10. Everything Irritates You
11. Depresy
12. There's no Chance
13. Impossibility?
14. The Nowhere Land
15. Hypocrisy
