De ziekelijke, ijskoude schreeuwen van John Strachan op The Nature Of Betrayal vormen een groot contrast met de melodieuze gitaarpartijen van Jimmy Pigeon en Justin J-Bone. Voeg daar voor de sfeer nog wat keyboards aan toe en samen met een regen aan explosieve blastbeats zorgt dat ervoor dat je alle ingredinten hebt voor een aparte, doch smaakvolle driekwartier aan melodeath en black, in de trant van Dissection, At The Gates en Emperor, om zomaar wat kleine bands te noemen. Het tempo ligt tijdens de meeste nummers hoog en Strachan, die over een authentieke Noorse black metalstrot beschikt, zorgt voor een soort van grimmigheid die we eigenlijk enkel van Noord-Europese bands gewend zijn.
De hoge waar-heb-ik-dit-eerder-gehoord-factor van The Nature Of Betrayal is het enige wat een royalere score tegenhoudt. Verder is er weinig mis met dit plaatje, dat kundig in elkaar is gezet en qua extreemheid best enige indruk maakt. Aanradertje voor liefhebbers van de vergelijkende bands. Laat die nieuwe schijf maar komen.
Tracklist:
1. 200 Years
2. In The Wake
3. Here The Sun Never Shines
4. The Nature Of Betrayal
5. Plague That Leads To Extinction
6. Victims
7. Stealing The Air Of Life
8. Ending The Eternal Reign
