Zonder contradicties geen exclusiviteit. Neem nou geluid. Het is rot, but we love it! Voor een slager, die de rotte resten van zijn tegenvallende verkoop in zwarte zakken knoopt, is deze liefdesverhouding wellicht weinig smaakvol, maar wij begrijpen elkaar, is het niet? Ja, tevens begrijpen wij, dat als Rotten Sound een gloednieuwe vleesmolen op de rand van het aanrecht schroeft, er een vrijwillige stationering van ons vlees tussen de draaiende hakkertjes dient plaats te vinden. De bladen draaien, het bloed vloeit, en terwijl het vlees in spaghetti-slierten verandert doen wij maar ��n ding: genieten.

Met een cd als Cycles is het voor een band een koud kunstje om de luisteraar tot hakfleish te vermalen. Hoewel Rotten Sound al een geruime tijd klasse levert is het toch ook een opluchting om in Cycles weer het beste uit de grind en deathmetal terug te horen. Toen masterblaster Kai Hanto de band verliet had dit nogal wat darmkanaalverstoppingen tot gevolg. De verlossende klanken bewijzen echter dat Rotten Sound ��k met de nieuwe trommel-abuser geweldige resultaten boekt.

Toch is Cycles volstrekt uniek. Uiteraard spreekt het voor zich, dat wanneer een essenti�le pion de baan ruimt, het geluid ergens zal veranderen. In dit geval is er zelfs sprake van twee pionnen, want ook Mieszko Talarczyk, die nauw betrokken was bij de productie van Rotten Sound, heeft geen bijdrage meer kunnen leveren aan de opvolger van Exit. Een nieuwe drummer en producer betekent dus automatisch dat er een wind opsteekt. De grote vraag is dan natuurlijk in welke richting deze zich zal verplaatsen.
De wind is gunstig, op z`n minst in mijn optiek. Nog steeds speelt Rotten Sound zwaar grindende deathmetal in korte nummers met korte titels en een doordachte inhoud. Nog steeds blazen de nummers als een stier met bloed aan z`n hoorns, hoewel Rotten Sound op Cycles ook af en toe gas terugneemt en het gedonder wat dreigende ruimte gunt (Colonies, Caste System, Trust...). De grootste vernieuwing zit `m echter in het geluid. De productie van Cycles is doorspekt met de smerigheid van de Zweedse old-school sound. De rauwe, gore, ruwe en slepende noten die u en ik alleen bij de beste Zweedse klassiekers horen hebben een pact met hondsbrutale, felle en overagressieve grind gesloten. Hoewel het geluid enerzijds iets opener is geworden, is deze tevens gedompeld in smoezelige klanken en sferen.

Het resultaat is verbluffend. Geen concessies, geen genade maar een half uur onbetwiste verwoesting. Rotten Sound houdt stand en sabelt iedere vorm van weerstand hardhandig neer. Staak het gemijmer over de gepasseerde tijden, verlies uzelf in een album die, als het aan mij ligt, in geruime mate nog langt dient na te klinken in meatgrindende huishoudens.

Tracklist:
1. The Effects
2. Praise The Lord
3. Blind
4. Units
5. Corponation
6. Colonies
7. Poor
8. Days To Kill
9. Deceit
10. Caste System
11. Alternews
12. Simplicity
13. Enigma
14. Decimate
15. Victims
16. Sold Out
17. Feet First
18. Trust