Op dit moment draait er in mijn cd-speler een album van een band die black viking power metal zegt te spelen. Een band die benvloed is door bands als Bathory, Amon Amarth, Destryer 666, Running Wild en Manowar. De invloeden zouden ook hoorbaar zijn in de muziek. Nu ben ik met Running Wild niet bekend, maar op invloeden van Amon Amarth na, lijkt er niets van die bewering te kloppen. De band in kwestie is het Duitse Spectral en met Stormriders hebben zij een lekkere pot viking metal uitgebracht. Niets meer en niets minder.
Als een band absurde beweringen nodig heeft om zich te moeten onderscheiden, dan weet je meestal wel hoe laat het is. Of het is bijzonder slechte rotzooi, of de band weet zich op geen enkele muzikale manier te onderscheiden van de massa. Al na enkele momenten wordt duidelijk dat Spectral met dit album tot de laatste categorie gerekend mag worden. Stormriders is een vrolijk stukje, helder geproduceerde viking metal, met vrij standaard themas, zoals mythologie, strijd, enzovoort. Tekstueel gezien is het van hetzelfde laken een pak: standaard en oppervlakkig.
Desondanks mag Stormriders er best zijn. De muziek is over het algemeen behoorlijk vrolijk van aard en er wordt veel gespeeld op een lekker hoog tempo. Melodie is ook prominent aanwezig en in combinatie met twee soorten zang (grunt en krijs) wordt een heel lekker sfeertje neergezet. Af en toe komt Spectral met lekker agressieve knallers, zoals Kingdom Under Fire en Deathcult, maar met nummers als To The Gates Of Valhalla laat de band horen dat ze ook langzame, licht melancholische nummers kunnen produceren.
Voor een keertje is Stormriders best een aardig album om te luisteren, maar bij de echte liefhebber van viking metal, zal de verveling snel toeslaan. Dit is niets wat we al niet tientallen keren eerder gehoord hebben.
Tracklist:
1. Intro
2. Stormriders
3. Army Of Odin
4. Black Viking Power
5. Cold Steel & Frozen Blood
6. Kingdom Under Fire
7. Northern Storms
8. Deathcult
9. To The Gates Of Valhalla
10. Bang Your Head
