Is het de nieuwste rage onder Spaanstalige bands om albums opnieuw uit te brengen met Engelstalige zang? Toegegeven, bij Saratoga pakte The Fighting Clan als vertaling van El Clan De La Lucha erg goed uit, maar de Spaanse taal blijft voor mij een van de mooiste talen om naar te luisteren. Is het de roep om aandacht van de internationale metal pers, of vind men het gewoon leuk weer eens wat anders te proberen?
Mij is het in ieder geval al snel duidelijk dat in dit geval het Spaans beter had kunnen blijven: de teksten zijn niet bijster interessant en er is alsnog nauwelijks iets van te verstaan. Het goede nieuws is echter de muziek! Toen ik Ave Fnix besprak maakte de band nog jaren '80 aandoende heavy metal, op Tears Of Blood is dit meer verschoven richting modern klinkende power/thrash metal. Vooral op The Fear, Tears Of Blood en Torment krijgen we stevige riffs, moddervet drumwerk en uitstekende gitaarsolos voorgeschoteld waar liefhebbers van de laatste Helloween, Iced Earth en Grave Digger ten tijde van Excalibur hoogstwaarschijnlijk geen problemen mee zullen hebben.
Zanger Silver heeft nog steeds een lekker stevige strot, hij dient echter wel wat aan zijn uitspraak/accent te doen. Luisteren naar een half-Spaans klinkend album neemt namelijk een hoop van het luisterplezier weg, dat ik bij het vorige album wel had. Ook de cover van Accept is niet echt een nuttige toevoeging, daarvoor heeft men het nummer niet genoeg een eigen draai gegeven. Desalniettemin is Tears Of Blood zeker een plaat geworden die de moeite waard is.
Tracklist:
1. The Fear
2. Flight Of The Phoenix
3. Martyr
4. Im Sorry
5. Natural Born Killers
6. Tears Of Blood
7. I Still Believe In You
8. Ill Wait For You In Hell
9. Encouraged
10. Torment
11. Balls To The Walls (bonustrack)
