Met grote voorbeelden als Vio-Lence en Overkill in het achterhoofd heeft men tien heerlijke thrash nummers opgenomen. Bij deze band hoef ik aan originaliteit niet te beginnen, want origineel klinkt het niet. Het enige puntje is misschien dat de zanger eens geen schreeuwlelijk is, maar een gast die best behoorlijk kan zingen. Kleine kanttekening is dan wel dat deze meneer Bosko wel hoorbaar de fout in gaat in het tenenkrommende refrein van Deceitful Eyes, maar verder volbrengt hij z'n taak toch heel aardig. Als liefhebber van een band als Living Death kan ik zijn manische lachjes later op de plaat ook zeker waarderen.
De band trapt na het intro af met twee heerlijke ouderwetse thrash composities. Het flitsende Bombs Away klinkt niet al te ingewikkeld, maar het luistert verrekt lekker weg. Er komen lekkere riffs voorbij en de mooie solo's zijn prima uitgewerkt. Ook Overkill mag er zijn en zoals de titel al wel enigszins aangeeft, wordt hier een groot voorbeeld vereerd. Niets mis mee, het nummer is er niet minder om en het refrein nodigt na n luisterbeurt al uit tot meebrullen.
Luisteren we verder, dan komen we nog een aantal van dit soort ouderwets lekkere nummers tegen. De goede productie laat een melodieuze track als Afterlife voortreffelijk klinken en het gegapte doch heerlijke openingsriffje van Death from Below leidt uitstekend in tot nog zo'n gedreven song.
Samen met Evile, Hyades en Municipal Waste is dit toch ook wel n van de betere nieuwere bands in het genre. De band staat op sommige punten nog in de beginfase (bepaalde refreinen zijn nogal standaard en repetitief), maar dit debuut mogen we gerust als geslaagd beschouwen. Naar inventieve zaken hoef je verder niet te zoeken, maar goed geproduceerde thrash met oor voor melodie en razernij is hier zeker wel te vinden. Het duistere artwork zorgt daarbij ook nog eens voor de nodige bonuspunten.
Tracklist
1. MCMXCIX
2. Bombs Away
3. Overkill
4. Deceitful Eyes
5. The One
6. Afterlife
7. Death From Below
8. Operaphobia
9. Merciful Angel
10. Space Eater
