Dark The Suns koppelt harde en overwegend up-tempo gitaarriffs aan een standaard ritmesectie, een half verstaanbare grunt en aanstekelijk pianospel. Elk nummer duurt zon vier minuten, is eenvoudig qua opzet en uitvoering en bevat veel herhaling. De piano herhaalt vaak dezelfde melodie gedurende vrijwel het gehele nummer, terwijl de gitaarriffs over het volledige album weinig variatie bieden. Af en toe fluistert Ojala een stuk tekst en soms onderbreekt een rustige passage of gitaarsolo het patroon, maar dat zijn slechts kleurrijke details. In feite produceert het viertal gewoon veertig minuten lang continu bijna hetzelfde geluid en dezelfde atmosfeer.
Het gebrek aan afwisseling klinkt misschien ontmoedigend, maar gelukkig is de kwaliteit van de songs behoorlijk hoog, waardoor het album toch een aangename luisterervaring is. Mijn persoonlijke favoriet is het opzwepende en met een verslavende pianomelodie gezegende Alone, terwijl Ghost Bridges opvalt door het sterke optreden van gastzanger Harri Kauppinen (Beyond The Dream). Dankzij de pakkende riffs en vooral Juha Kokkonens toetsenspel is In Darkness Comes Beauty uiteindelijk een geslaagd debuutalbum te noemen. Voor de volgende langspeler zal Dark The Suns echter wel wat nieuwe invalshoeken moeten bedenken, om verveling te voorkomen.
Tracklist:
1. Reflections
2. The Sleeping Beauty
3. Black Sun
4. Alone
5. A Darkness To Drown In
6. Angel Soul
7. Drama For Gods
8. Ghost Bridges
9. Like Angels And Demons
10. Away