Of er tekstueel teruggegrepen wordt, weet ik niet. Ik dacht altijd dat de cd een concept-verhaal bevatte, maar de laatste maanden ben ik daarover gaan twijfelen. Maar muzikaal gaat het inderdaad terug naar deel 1. En de eerste keer dat ik de cd beluisterde, was ik daar helemaal niet content mee! Het klonk in mijn oren allemaal veel te makkelijk en on-genspireerd. Lekker teren op een oude cd en op die manier het simpel houden door snel twaalf nummers met net zulke melodien en arrangementen komen. Daar kwam nog eens bij dat de stukken die uit Iron Maiden-nummers gejat zijn, niet te tellen zijn. Zelfs uit de laatste cd A Matter Of Life And Death wordt geput.
Maar eigenlijk viel het kwartje meteen al tijdens de tweede luisterbeurt. Ik had opeens bij opener Into the Storm dat opgewekte gevoel dat je wel meer krijgt van Gamma Ray en de neiging het nummer opnieuw te beluisteren, en daarna weer opnieuw. En met de rest van de cd was dat eigenlijk niet anders. En dat is altijd de kracht van Gamma Ray geweest, de verslavingsfactor. En die is zeker weten aanwezig! Je zingt binnen de kortste keren mee en gaat echt blij worden van de vele snelle nummers en dikke lagen gitaarlijnen.
Af en toe zijn er wel wat foutjes te ontdekken, zoals het afgrijselijke refrein van To Mother Earth. Maar verder is het niets dan genieten van bijvoorbeeld een nummer als het super-aanstekelijke Real World. Een live-kraker in wording en eentje die je uren achter elkaar kan draaien. Er wordt afgesloten met het dik 11 minuten durende Insurrection. Dit nummer is duidelijk een opvolger van Rebellion In Dreamland. Een heerlijk nummer en ijzersterk refrein (met koortjes uiteraard, wat dacht je dan?).
Uiteindelijk vind ik Land Of The Free II totaal niet ongenspireerd, zoals ik eerder wel vond. Het is zeker niet origineel, maar wie let daar nou op als je een album hebt die je keer op keer zonder te vervelen op kan zetten? De Iron Maiden-gedeeltes blijven wel jammerlijk, dat heeft de band echt niet meer nodig. Een melodietje lenen, ok, maar soms hele gedeeltes van nummers gebruiken gaat echt te ver. Ik verklap niks, ze zijn makkelijk herkennen. Maar verder, zeer puike cd van de Ray's!
Tracklist:
1. Into The Storm
2. From The Aashes
3. Rising Again
4. To Mother Earth
5. Rain
6. Leaving Hell
7. Empress
8. When The World
9. Opportunity
10. Real World
11. Hear Me Calling
12. Insurrection